Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και φέτος, παλιές και νέες κυκλοφορίες βρίσκονται στις προτάσεις μας για τη παραλία. Δεκατέσσερα βιβλία, βιβλία βαριά, για να κρατάνε την πετσέτα, ψάθα, ελαφριά για να κάνετε αέρα, με περιεχόμενο, όλα, σκοτεινά, φοβικά, χαρμόσυνα, ελπιδοφόρα, ιστορικά, αστυνομικά , με εικονίτσες αλλά και λεξούλες για παιδιά κάθε ηλικίας, που σε πείσμα των καιρών και της πολιτικής ορθότητας των λίγων, αρνούνται να ενηλικιωθούν στον δικό τους κόσμο. Απολαύστε ανεύθυνα, επιλέγοντας με όσα σας ταιριάζουν σαν ιδέα, χρώμα, εξώφυλλο, ο,τι σας τραβήξει την προσοχή.
Καλό καλοκαίρι και αντιηλιακό , καπέλο κ γυαλιά συνεχώς για να μην έχετε το φθινόπωρο, νέο φίλο με το ονοματάκι, καρκίνο του δέρματος
Πάνος Σόμπολος- «ΒΕΝΤΕΤΕΣ -/ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΒΕΝΤΕΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» (Πατάκης)
Εγκλήματα βεντέτας που απασχόλησαν την ελληνική κοινή γνώμη από το 1920 έως και το τέλος του 20ού αιώνα. Πραγματικές υποθέσεις βεντέτας που διαδραματίστηκαν στην Κρήτη, στη Μάνη αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, πολλές από τις οποίες είχαν συγκλονίσει το πανελλήνιο. Στο βιβλίο προτάσσεται μια σύντομη ιστορία της βεντέτας από την αρχαιότητα ως τη σύγχρονη εποχή, όπου εντοπίζονται οι ρίζες του εθίμου της αυτοδικίας. Εξετάζεται το πώς ξεκίνησε ο άγραφος νόμος του αίματος στην Κρήτη, εξηγείται επίσης με παραδείγματα η κρητική έννοια του σασμού και γίνεται λόγος για τον γδικιωμό και τους ξεβγαλτήδες στη Μάνη. Τέλος, αναφέρονται και άλλες χώρες και περιοχές στις οποίες άνθισε η βεντέτα: η Κύπρος, η Ιταλία, η Αλβανία, η Σερβία, η Ισπανία, η Κορσική κ.ά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου). Ο Π.Σόμπολος σε ένα ασυνομικό ρεπορτάζ, που συγκλονίζει με την περιγραφή του πιο άσκοπου και άχρηστουεθίμου που άνθισε και στην Ελλάδα. Με στοιχεία, ξαναθυμόμαστε ιστορίες φόνω, συχνά δια ασήμαντον αφορμή, εγκλήματα τιμής που σε εξοργίζουν σήμερα όταν διαβάζεις τις περιγραφές και τις δικαιολογίες των συνήθως θρασύδειλων δολοφόνων στην αστυνομία και το δικαστήριο. Εθιστικό, όπως κάθε βιβλίο που περιγράφει φαινόμενα ακραίου ψυχισμού ,σε κάνει να ξανασκεφτείς, πόσο συχνά αποτιμούμε ελάχιστα την ανθρώπινη ζωή, προσηλωμένοι σε άγραφους νόμους, ανθρώπινης βλακείας.
Χρυσόστομος Τσαπραΐλης -“De mysteriis» (Αντίποδες)
Mυστικές λατρείες που αναβιώνουν, τελετουργικά που καλούν σκοτεινές θεότητες, επινοητές παραδόσεων που μπλέκονται στα δίχτυα των ίδιων τους των μύθων, χωριά που αρνούνται να αλλάξουν όνομα, κάμαρες δίχως πόρτες, γειτονιές με ιλιγγιώδη ρυμοτομία, κτίρια που κρύβουν μυστικά, ανύπαρκτοι δρόμοι, ανεπίδοτες επιστολές και στοιχειώματα οικοδομών. Ο Χρυσόστομος Τσαπραΐλης, στην τρίτη συλλογή διηγημάτων του, μετατοπίζει το πεδίο του τρόμου σε φανταστικά βαλκανικά τοπία και στις αθηναϊκές γειτονιές, επιστρατεύοντας τα εργαλεία του είδους για να ανοικειώσει το καθημερινό και να υπονομεύσει το συνηθισμένο. Ακόμα μια σκοτεινή ελεγεία, που βασίζεται στην πλούσια Ελλαδική παράδοση των μύθων και των δοξασιών, από έναν συγγραφέα μπολιασμένο με τη σκοτεινή ματιά του Λοβκραφτ, μεγαλωμένο με συριστικούς ήχους μεταλλικής κιθάρας και σάουντρακ ταινιών του Κάρπεντερ. Βυθιστείτε στην ανάγνωση του, με ανοιχτά τα παντζούρια και αναρωτηθείτε στο τέλος του βιβλίου, αν θα μπορέσετε να κοιμηθείτε, ειδικά αν είστε έξω από μεγάλα αστικά κέντρα
.
Geoffrey Roberts «Η βιβλιοθήκη του Στάλιν» (Γκούτενμπεργκ)
Ο Geoffrey Roberts, σε αυτό το συναρπαστικό έργο, παρουσιάζει τα βιβλία που διάβασε ο Στάλιν, ο πιο πολυμαθής αυτοδίδακτος δικτάτορας του εικοστού αιώνα, διατρέχοντας με αυτόν τον τρόπο και ένα μεγάλο μέρος της ζωής του και της πολιτικής του.
O Στάλιν πίστευε ακράδαντα ότι οι λέξεις μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο και παρέμεινε αχόρταγος βιβλιοφάγος και μετά την άνοδό του στην εξουσία. Μανιώδης αναγνώστης από νεαρή ηλικία, συγκέντρωσε μια εντυπωσιακά ευρεία προσωπική συλλογή χιλιάδων βιβλίων, πολλά εκ των οποίων σημείωνε, αποκαλύπτοντας έτσι ενδότερες σκέψεις, συναισθήματα και πεποιθήσεις του.
Έχοντας διεξαγάγει εκτεταμένη έρευνα στα ρωσικά αρχεία, ο Roberts εξιστορεί τη δημιουργία, τον κατακερματισμό και την αναβίωση της προσωπικής βιβλιοθήκης του Στάλιν.
Λένε πως βλέποντας τη δισκοθήκη και τη βιβλιοθήκη ενός ανθρώπου, μαθαίνεις πολλά για τον χαρακτήρα του. Σε αυτό το βιβλίο γίνεται για πρώτη φορά μια εκτεταμένη ερευνά, μιας πλευράς του Στάλιν που λίγοι γνωρίζουν. Του βιβλιόφιλου, βιβλιοφάγου και πως αυτή η πλευρά διαμόρφωσε τον αδίστακτο ηγέτη της Σοβιετικής αυτοκρατορίας, επιβεβαιώνοντας το κλασικό ρητό, «Η γνώση είναι δύναμη»
Πέννυ Φυλακτάκη-Λεονάρδα Λαμπριανίδου «Ιβάνωφ-Θύελλα και τόλμη» (Εκδόσεις Λιβάνη)
Μια οικογενειακή σάγκα, με κεντρικό ήρωα τον Ιβάνωφ αλλά και την μητέρα του, θα έλεγα. Με τον δαιμόνιο, έμπορο πατριό, που τον ανέθρεψε σαν δικό του, με την προπολεμική Θεσσαλονίκη, με τις βεγγέρες της , την ζωντανή Εβραϊκή κοινότητα. Την Αθήνα της κατοχής, που κάθε αντιστασιακή κίνηση ισοδυναμούσε με εν δυνάμει προδοσία από «καλοθελητές». Με τον Ιβάνωφ, τραγικό ήρωα, αμνό στο θυσιαστήριο των Βρετανών, που θα γλύτωνε αν είχε λίγη τύχη στις προσπαθείς να ξαναφύγει από τη χώρα με μέσα δικά του, αυτά των Ελλήνων αντιστασιακών. Ένα βιβλίο για ένα ακόμα ήρωα, που έπεσε για να έχει η Μ.Βρετανία το δικαίωμα να αποκαλείται αυτοκρατορία, δίχως να κινδυνεύουν δικά της παιδιά. Ένας σαμποτέρ μιας άλλης γενιάς, ανθρώπων, που η φιλοπατρία αποτελούσε εύσημο. Μια οικογενειακή ιστορία σαν παραμύθι, δίχως το τέλος που θα περιμέναμε, από έναν άνθρωπο που θα έπρεπε η ζωή του να διδάσκεται στα σχολεία ως πρότυπο.
Γιάννης Ράγκος -«Ξεχασμένα πρωτοσέλιδα, ρεπορτάζ από την νεοελληνική μικροιστορία» (Εκδόσεις Polaris)
Ένα βιβλίο που μέσα από πρωτοσέλιδα περασμένων εποχών αναμοχλεύει ιστορίες, ξεχασμένες, ενδιαφέρουσες και προϊόντα μιας άλλης εποχής, όταν οι εφημερίδες σε μεγάλο βαθμό μονοπωλούσαν και κατηύθυναν την ενημέρωση των αναγνωστών.
Ιστορίες που ξέρουμε ή έχουμε ανά καιρούς ακούσει αλλά και άλλες λιγότερο γνωστές σήμερα, που δεν μας ταιριάζουν στον όρο πρωτοσέλιδο, αλλά στην εποχή τους είχαν άλλη σημασία και αντίκτυπο.
Το ενδιαφέρον και σημαντικό σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι χρησιμοποιεί το πρωτοσέλιδο,σαν σημείο εκκίνησης, ως αφορμή για να παρουσιάσει με τη βοήθεια πηγών, κυρίως τουτύπου της εποχής, σειρά θεμάτων, ιστορικού, πολίτικού ή και κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Αν η ιστορία δεν είναι για εσάς ένας νεκρός τόπος, αλλά μια ζωντανή πραγματικότητα που επηρεάζει το παρόν και το μέλλον σας, μέσα από το παρελθόν, αυτό το βιβλίο θα σας ξεναγήσει σε μερικές γνωστές ή και όχι τόσο γνωστές πτυχές ενός παρελθόντος τόσο μακρινού όσο και κοντινού συνάμα. Θα σας μεταφέρει την αίσθηση της φρεσκοτυπωμένης εφημερίδας με τα «καυτά» νέα, κάτι που κάποτε οριοθετούσε την ζωή και την ενημέρωση του ανθρώπου ενώ σήμερα στην εποχή της ηλεκτρονικής και άμεσης δημοσιογραφίας και των ΜΚΔ αποτελεί ένα παρελθόν που φαντάζει τόσο μακρινό όσο και τα μαμούθ , αλλά εξίσου σαγηνευτικό.
Το γιατί απεικονίζεται στον όγκο της πληροφορίας που δίνει σε κάθε περίπτωση το βιβλίο, όπως και η εφημερίδα, με εξαντλητικές αναλύσεις γεμάτες πληροφορία, σε αντίθεση με τα λακωνικά κείμενα των εξακοσίων λέξεων του σήμερα. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη.
Σεμπάστιαν Μπάρυ « Τον Καιρό Του Θεού» (Ίκαρος)
Ένα εξαιρετικά δεξιοτεχνικό μυθιστόρημα νια τη μνήμη, την αγάπη, το πένθος και τα κρυμμένα μυστικά από τον πέντε φορές υποψήφιο για το Βραβείο Booker, Sebastian Barry.
Ο Τομ Κετλ, ένας χήρος αστυνομικός, μετά τη συνταξιοδότησή του μετακομίζει σ' ένα ήσυχο χωριό με θέα τη θάλασσα της Ιρλανδίας. Η γαλήνη της νέας του ζωής ωστόσο διακόπτεται απότομα όταν δύο πρώην συνάδελφοί του εμφανίζονται με ερωτήσεις για μια παλιά υπόθεση. Μια υπόθεση που δεν έπαψε ποτέ να τον απασχολεί. Ταυτόχρονα, η νέα του γειτόνισσα, μια μυστηριώδης νεαρή μητέρα, ζητά ξαφνικά τη βοήθειά του και τότε ο Κετλ βρίσκεται μπλεγμένος στον σκοτεινό λαβύρινθο ενός παρελθόντος που πίστευε πως είχε ξεπεράσει. Από έναν συγγραφέα χαρακτήρων και συναισθημάτων ακόμα ένα γεμάτο συγκινήσεις και συναισθήματα βιβλίο, που θα σας αγγίξει δίχως να καταφύγει στον φτηνό εντυπωσιασμό.
Σούζαν Σόνταγκ «Περί γυναικών» (Γκούτενμπεργκ)
Η Σούζαν Σόνταγκ δεν υπήρξε μονάχα μια από τις πιο πρωτότυπες και επιδραστικές φωνές των αμερικανικών γραμμάτων, αλλά και μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του εικοστού αιώνα. Στον ανά χείρας τόμο συγκεντρώνονται για πρώτη φορά ορισμένα από τα πιο διεισδυτικά της άρθρα και δοκίμια, κείμενα παθιασμένα και αιρετικά, για τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν τη σύγχρονη γυναίκα: την ομορφιά, τα γηρατειά, τη χειραφέτηση, τη σεξουαλικότητα, την αντίστασή της στην εξουσία της πατριαρχίας, και γενικότερα τη θέση της σε έναν κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο και με ελάχιστες σταθερές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Σε μια εποχή που η γυναίκα αναζητά την ταυτότητα της, μια καθαρή ματιά στη χειραφέτηση και την ίδια τη γυναίκα σαν προσωπικότητα σε ένα κόσμο ψευδών ειδώλων και απαιτήσεων, ακουσίας και εκούσιας βίας αλλά και άρνησης της ίδιας της φύσης της, η Σόνταγκ καταθέτει τις δικές της σκέψεις με καθαρή ματιά και θάρρος , πέρα από τα στερεότυπα, σε ένα διαχρονικό διάλογο.
Με τα άρθρα και τα δοκίμιά της, η Σόνταγκ «προσφέρει τροφή για σκέψη που χορταίνει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες» (The Times).
Shaun Bythell «Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» (Key Books)
Μετά το πολύ ευφυές και πετυχημένο, «Το ημερολόγιο του βιβλιοπώλη», ο παλαιοβιβλιοπώλης και βιβλιοφιλόσοφος Bythell ξαναχτυπά με ένα ακόμα πόνημα για τον αγαπημένο του χώρο το παλαιοβιβλιοπωλείο. Αντικείμενο μελέτης αυτή τη φορά τους οποίους με τη βοήθεια ενός συστήματος βασισμένο στον φυσιοδίφη Λιναίο, ταξινομεί με χιούμορ, σκωπτικό πνεύμα και κάποιες φορές εμπάθεια εν μέρει δικαιολογημένη.
Οι χαρακτηρισμοί και οι αντιστίξεις, με τους ανήσυχους πελάτες και καταστάσεις στα μεγάλα βιβλιοπωλεία των νέων τίτλων, είναι απολαυστικοί. Όσο και αν σε κάποια σχόλια δεν συμφωνούμε, ίσως γιατί αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σε κάποιες κατηγορίες και ενστικτωδώς θα θέλαμε να τον προστατεύσουμε, υπερασπίσουμε, ο Bythell , είναι πίσω από τον πάγκο του ένας αδέκαστος κριτής. Δεν χαρίζεται σε τίποτα και με την κριτική, δίχως όρια ματιά του, κάνει το βιβλίο ένα μικρό αριστούργημα, πολιτικής μη ορθότητας.
Η έκπληξη έρχεται με το τελευταίο τμήμα του βιβλίου, Γένος: Operarii (Προσωπικό) που αν και μικρό έχει πολύ συμπυκνωμένη πληροφορία, το τμήμα για τους υπαλλήλους του παλαιοβιβλιοπωλείου. Ένδειξη υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης ή έξυπνο μάρκετινγκ, δεν ξέρω να απαντήσω αλλά ο Bythell παραθέτει και την άλλη πλευρά του πάγκου, τους υπαλλήλους και ιδιοκτήτες των παλαιοβιβλιοπωλείων.
Διανθισμένο με ιστορίες από την πραγματικότητα του παλαιό βιβλιοπωλείου και την προσωπική του ζωή, αποτελεί ένα μικρό αλλά απαιτητικό ανάγνωσμα, που θα δεσμεύσει το χρόνο σου και θα σε αποζημιώσει με την χορταστική πληροφορία του.
Colson Whitehead -« Μανιφέστο απατεώνων»- (εκδόσεις Ίκαρος)
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημά, με κοινωνικές προεκτάσεις, ρεαλισμό και τη μαγεία της εξέλιξης των ηρώων μέσα στο χρόνο, σε μονοπάτια και ιστορίες γνώριμες στους περισσοτέρους. Αν δεν σας τρομάξει η ακαδημαϊκή ,καλοφτιαγμένη εισαγωγή, θα σας αρπάξει από το λαιμό και θα σας κάνει παρανάλωμα του πυρός η δυναμική συνέχεια, έστω και αν μερικά λάθη ,λογικά κενά στην ιστορία δικαιολογούνται από την ανάγκη να λειτουργήσει η ιστορία προς όφελος των κεντρικών ηρώων, αφήνοντας κάποιους δευτερεύοντες ήρωες να χάνονται στα αποκαΐδια της φωτιάς. Ένα ταξίδι στη μαύρη Νεα Υόρκη από τα τέλη της δεκαετίας του 70 μέχρι τα 90ς, με τη φωτιά να είναι η κινητήρια δύναμη κ ο Ρει Κάρνει ο κεντρικός ήρωας που αλλάζει με τους καιρούς , δίχως να αφήνει πίσω του , την πίστη στην οικογένεια του και την ανάγκη για επιβίωση και αναγέννηση σαν το φοίνικα, μέσα από τις φλόγες.
Γιάννης Σιδεράκης «Ροκ εν τρο» (Dazed and ConFused) (Οξύ)
Στο βιβλίο του ο Σιδεράκης έχει μερικές ιστορίες βγαλμένες από τη ροκ μυθολογία. Αν δεν είχατε τέτοιο φίλο, δεν ζήσατε τη ροκ σκηνή των 80ς, όπως στο «Ο φλώρος». Στο «Μια κασέτα» μιλά για την σύνδεση που φέρνει η μουσική στις οικογένειές ακόμα και αν υπάρχει διαφορά γλωσσική, ηλικιακή ηχητική. Αντίστοιχα τα τείχη της συμβατικότητας πέφτουν όταν μιλά το συναίσθημα όπως στην «Σπασμένη καρδιά» Στο «Τα όνειρα δεν πεθαίνουν ποτέ» αναγνωρίζει κανείς οικεία πρόσωπα της Ελληνικής σκηνής και το «Η μεγάλη απόδραση», είναι ένας φόρος τιμής στην Ελληνική πραγματικότητα στον Μπάλαρντ, τον Χαντερ -Τόμσον, τον Μπάουι και τους HAWKWIND όπως και στο εν τέλει κωμικό και τόσο γεμάτο παραμόρφωση και ατελείωτα riff «Ψυχεδέλεια στον κάμπο».
Δεν θα σας πάρει πάνω από δυο μέρες να το διαβάσετε, αλλά θα σας πάρει εβδομάδες να θυμηθείτε και να γελάστε, θρηνήσετε, χαμογελάσετε, με αναμνήσεις για φίλους και καταστάσεις παρελθοντικές ή και του παρόντος, που όσοι έζησαν ,ήταν τυχεροί. Στην εποχή του streaming και των κινητών, του gps και του διαδίκτυού, τέτοιες ιστορίες είναι βάλσαμο, για μια πληγή που όταν ανοίξει δεν κλείνει, γιατί το ροκνετρο είναι ιδέα. Μαζέψτε τα τραγούδια των ιστοριών σε μια κασέτα, ένα φλασάκι, μια συλλογή στο streamer που αγαπάτε και πάρτε το βιβλίο αγκαλιά. Εμένα με εξέπληξε πόσα κοινά είχαμε στην επιλογή των τραγουδιών και πως τελικά Αθήνα, Άρτα, Θεσσαλονίκη, οι ροκεν τρο τύποι είναι πάντα εκεί, ίδιοι, να φωτίζουν τα βράδια μας με την φλογισμένη ματιά τους. Το βιβλίο είναι για όσους ζήσαμε την εποχή μια χρονομηχανή που αφήνει χαμόγελα, ένα magic carpet ride που λένε και οι Steppewolf. Βιβλίο για κάθε εποχή και ειδικά για το καλοκαίρι και τα ταξίδια του.
Φίλιπ Κερ-« Στο χακί»(Κέδρος)
Κούβα 1954
«Δεν δουλεύει κανείς για τους εχθρούς του, εκτός κι αν έχει ελάχιστες εναλλακτικές ή καμία απολύτως», υποστηρίζει ο Μπέρνι Γκούντερ. Είμαστε στα 1954 και ο Μπέρνι βρίσκεται στην Κούβα. Επειδή θέλει να αποφύγει άλλη μία από τις ριψοκίνδυνες αποστολές που του αναθέτει ο Μάγιερ Λάνσκι, αποφασίζει να φύγει από το νησί με ένα σκάφος και συντροφιά μια γυναίκα. Το Αμερικανικό Ναυτικό όμως, σε μια περιπολία, ανακαλύπτει την ταυτότητά του και ο Μπέρνι καταλήγει σε ένα μέρος που του είναι γνώριμο - ένα κελί φυλακής. Ύστερα από εξαντλητικές ανακρίσεις τον φυλακίζουν στη Νέα Υόρκη και έπειτα τον στέλνουν πίσω στο Βερολίνο, πάλι σε ένα κελί, κάνοντάς του την πρόταση: Δούλεψε για τη γαλλική αντικατασκοπεία ή σε κρεμάμε για φόνο.
Η νέα αποστολή είναι απλή: θα συναντήσει τους αιχμαλώτους που επιστρέφουν στη Γερμανία προκειμένου να εντοπίσει ανάμεσά τους έναν Γάλλο εγκληματία πολέμου ο οποίος ανήκε στα γαλλικά Ες Ες και παριστάνει πως είναι Γερμανός αξιωματικός της Βέρμαχτ. Οι Γάλλοι θέλουν πάση θυσία να βρουν τα ίχνη του και να τον συλλάβουν. Όμως το παρελθόν του Μπέρνι ως αιχμαλώτου στη Ρωσία θα τον στοιχειώσει - με τρόπο που δεν θα μπορούσε ποτέ να προβλέψει.
Το μυθιστόρημα "Στο χακί" διαδραματίζεται στην Κούβα, σε ένα ρωσικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, στο Παρίσι και στο Βερολίνο και καλύπτει χρονικά την περίοδο από το 1930 έως το 1950. Μια περιπέτεια με καταιγιστική δράση. Ένα εξαιρετικό θρίλερ για τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, από τον Φίλιπ Κερ στις καλύτερες στιγμές του. Ο πόλεμος δεν τελειώνει ποτέ για τον ήρωα του Κερ, που οι αναμνήσεις του, τον ακολουθούν και τον στοιχειώνουν σε κάθε νέα μεταπολεμική του περιπέτεια, δίνοντας μας ακόμα ένα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα, με ήρωα τον Γκούντερ και την αδυσώπητη μοίρα που δεν τον αφήνει να στεριώσει πουθενά.
Eric Vuillard – «Μια Αξιοπρεπής Έξοδος» (Πόλις)
Ο Πόλεμος της Ινδοκίνας κράτησε πολλά χρόνια. Ωστόσο, στα γαλλικά σχολικά εγχειρίδια, μόλις που αναφέρεται. Με μια εντυπωσιακή αίσθηση της αφήγησης, το «Μια αξιοπρεπής έξοδος» περιγράφει πώς, με μια απίστευτη ιστορική ανατροπή, δύο από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες δυνάμεις ηττήθηκαν από έναν πολύ μικρό λαό.
Με μια σειρά από αξέχαστες σκηνές, ο Eric Vuillard περιγράφει την απίστευτη διαπλοκή συμφερόντων και ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη πινακοθήκη πορτρέτων: καλλιεργητές καουτσούκ, Γάλλους στρατηγούς, τις συζύγους τους, πολιτικούς, τραπεζίτες, μια απειλητική ανθρώπινη κωμωδία. Αν στόχος της λογοτεχνίας είναι η οικουμενικότητα, δεν μπορούσε να μην αποτελέσει αντικείμενο της αφήγησης το πώς αυτός ο πολύ μικρός λαός, οι Βιετναμέζοι, κατάφερε να νικήσει δύο από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου. Και αυτό μπορεί να μας επιτρέψει να καταλάβουμε γιατί, ακόμη και σήμερα, στο Αφγανιστάν, στο Μάλι ή αλλού, η Γαλλία θα αναζητά, μάταια πάντα, μια αξιοπρεπή έξοδο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η Ινδοκίνα/Βιετνάμ αποτέλεσε το τέλος για τις ελπίδες της Γαλλίας να παραμείνει κάτι περισσότερο από μια Ευρωπαϊκή δύναμη και μια δεκαετία αργότερα έδωσε το έναυσμα για την πιο επώδυνη ήττα των Αμερικανών εκτός συνόρων. Ο φονέας των γιγάντων και οι επιπτώσεις του στην συντηρητική κοινωνία της Γαλλίας είναι το κύριο θέμα αυτού του ζωντανού και παλλόμενου μυθιστορήματος, με βαθιές ρίζες στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας. Μια δραματική και ακριβής απεικόνιση των τελευταίων σπασμών του αποικιοκρατικού πνεύματος της.
Νίκος Μπακουνάκης - «Γκούτλαντ , Ο Γουσταύος Κλάους και η χώρα του κρασιού» ((Πόλις)
Ο Γουσταύος Κλάους είναι Βαυαρός έμπορος, που έρχεται στην Πάτρα και δημιουργεί την οινοποιία «Αχαΐα». Η γνωστή σήμερα ως «Achaia Clauss» πρωταγωνιστεί με τα κρασιά της στο οινικό fun του 20ού αιώνα και συνεχίζει στον 21ο αιώνα με το «Castro Clauss». Ο Φραντσέσκο Μάλλια, μετανάστης από τη Μάλτα, είναι το δεξί χέρι του Γουσταύου, ο πρώτος άποικος στην Colonie. H Colonie είναι η πολυεθνική κοινότητα των εργαζομένων στην οινοποιία, με τις οικογένειές τους (Γερμανοί, Έλληνες, Ιταλοί, Μαλτέζοι), στην οποία ο Κλάους δίνει το όνομα Gutland. Ο Γιάκομπ Κλίπφελ, Γερμανός, είναι ο πρώτος οινολόγος, ίσως ο δημιουργός της γλυκιάς Μαυροδάφνης. Η Αθηναία Θωμαΐδα Καρπούνη είναι η σύζυγος του Κλάους. Ο Γιούλιους Καρλ Βίλχελμ Φίλιπ Μέντσερ είναι Γερμανός κρασέμπορος, βουλευτής στο Ράιχσταγκ, ο πρώτος εισαγωγέας ελληνικών κρασιών στη Γερμανία. Ο Βασίλης Κασπίρης είναι ο φουστανελοφόρος σωματοφύλακας του Κλάους και ο κωδωνοκρούστης της Gutland. Η Αμαλία φον Πέρφαλ, κόρη του Γουσταύου και της Θωμαΐδας, παντρεμένη με βαρόνο στο Μόναχο, είναι η μοναδική κληρονόμος του. Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας -η Σίσσυ- είναι η πρώτη διάσημη επισκέπτρια της οινοποιίας. Ο Βλάσιος Αντωνόπουλος, φιλελεύθερος σταφιδέμπορος, βουλευτής του Βενιζέλου, είναι ο συνεχιστής της «Αχαΐας» και των κρασιών της μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο καπνοβιομήχανος από την Αίγυπτο Θεόδωρος Βαφειάδης εκπροσωπεί τα κρασιά της «Αχαΐας» στη Βομβάη· και ο αρσιβαρίστας Δημήτρης Τόφαλος, στη Νέα Υόρκη. Η Λαμπρινή Κακού, Επονίτισσα, επισκέπτεται την «Αχαΐα» και υψώνει ένα ποτήρι στη μνήμη του απαγχονισθέντος αδελφού της, τις τελευταίες ημέρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτοί είναι μερικοί από τους ήρωες που κατοικούν στην Γκούτλαντ. Μια μεγάλη αφήγηση, πλήρως τεκμηριωμένη, που καλύπτει περισσότερο από έναν αιώνα, από το 1833 έως το 1949. Ο συγγραφέας ανασυστήνει μικρόκοσμους, άγνωστους και απρόοπτους, ανασυστήνει ακόμη και το φυσικό τοπίο, δίνει χρώμα και βάθος στην καθημερινή ζωή, υπερβαίνει τα στερεότυπα και ρίχνει φως σε αθέατες περιοχές, εκεί που δεν φτάνει ποτέ η μεγάλη ιστορία. Το κρασί και το αμπέλι είναι, βέβαια, οι πανταχού παρόντες πρωταγωνιστές. (Από την παρουσίαση της έκδοσης), Ένα βιβλίο για την Αχαΐα, το κρασί και τους ανθρώπους που άλλαξαν το τοπίο της περιοχής και τον οινικό χάρτη της χώρας.
Τομάς Κανταλούπε- Φούγκα Για Ένα Προτεκτοράτο (Πόλις)
1960. Η Γαλλία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Καμερούν, αλλά συνεχίζει να ελέγχει τη χώρα μέσω μιας κυβέρνησης ανδρεικέλων. Την ίδια χρονιά δολοφονείται στη Γενεύη ο Φελίξ Μουμιέ, από τις πιο χαρισματικές μορφές του αντιαποικιακού αγώνα.
Παρίσι 1962. Ο Λυκ Μπλανσάρ (που τον πρωτογνωρίσαμε ως αστυνομικό στο "Ρέκβιεμ για μια Δημοκρατία", αλλά που τώρα έχει παραιτηθεί από το Σώμα και εργάζεται ως δημοσιογράφος) αναζητά στοιχεία για την εμπλοκή των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών στη δολοφονία του Φελίξ Μουμιέ. Η έρευνά του τον οδηγεί στη Γιαουντέ, την πρωτεύουσα του Καμερούν. Εκεί θα μπει στο στόχαστρο της κυβέρνησης και των Γάλλων συμβούλων της, καθώς προσπαθεί να φέρει στο φως μία από τις πιο μαύρες σελίδες της γαλλικής αποικιοκρατίας: τον πόλεμο του Καμερούν, κατά τον οποίο το καθεστώς, υπό την καθοδήγηση της πρώην αποικιοκρατικής δύναμης, έπνιξε στο αίμα, με ιδιαίτερη βιαιότητα, με μαζικές σφαγές, με τη λειτουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, με τη χρήση ναπάλμ, και μέσα σε κλίμα γενικής αδιαφορίας και αποσιώπησης, το κίνημα εξέγερσης των πολιτών που ζητούσαν πλήρη και πραγματική ανεξαρτησία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, για μια σκοτεινή στιγμή της Γαλλικής αλλά και της Αφρικανικής ιστορίας. Στα χρόνια που το αίμα έκανε το Αφρικανικό έδαφος έυφορο, με τη βοήθεια μισθοφόρων, πρακτόρων και στρατιωτικών δικτατοριών που στήριζαν οικονομικά οι πρώην αποικιοκρατικές χώρες και οι εταιρίες που δεν σκόπευαν να απεμπολήσουν επενδύσεις και κέρδη δεκαετιών, στα πλαίσια της χειραφέτησης της μαύρης ηπείρου. Τα απόνερα αυτών των πράξεων τα βιώνουμε έως σήμερα στον 21 αιώνα.
Και λίγη μουσική για συνοδεία
NEW MODEL ARMY- "Unbroken"
SAXON-"Hell, fire and damnation"
ACHELOUS-«Tower of high sorcery”
Slash - '"Orgy of the damned'
GUN-“Hombres”
FUNDRACAR- “4.4.4”
Joanne Shaw Taylor – “Heavy soul”
FM-“Old habits die hard”
REDD KROSS- “Redd Kross”
Paul Weller- “66”
THE KARMA EFFECT- “Promised land”
THE BLACK CROWES- “Happiness bastards”
BLACKBERRY SMOKE- “Be right here’
FLORENCE BLACK- “Bed of nails”
Comments