Η Τρίτη προσπάθεια του μεγαλύτερου εν ζωή Βρετανού συγγραφέα ονομάζεται «Το σπίτι του ύπνου». Με περισσή συγγραφική μαεστρία αναμιγνύει χαρακτήρες με υπαρξιακά προβλήματα, τον φοιτητή –Ψυχολόγο Ρόμπερτ, με τις σεξουαλικές-ιατρικές προκαταλήψεις-τη Σάρα, με τα ιδεολογικά-σεξουαλικά αδιέξοδα-τη Βερόνικα,τον πραγματιστή ιδεολόγο- Τέρυ,τον νέο συντηρητικό-πουριτανό Γκρέγκορι. .
Μια παρέα που η ζωή της σηματοδοτείται από το Ashdown ένα φοιτητικό ξενώνα στη Βόρειο Αγγλία που θα μεταμορφωθεί σε πρότυπο κέντρο μελέτης του ύπνου. Μέσα από μια ιστορία, που εμπλέκει μια απεικόνιση των τελευταίων καλών χρόνων φοιτητικής ζωής, πριν την λαίλαπα της Θάτσερ κ του νεοφιλελευθερισμού , γίνεται μια ενδελεχής παρουσίαση των αλλαγών μέσα από μικρές προσωπικές ιστορίες, για την γενιά των 80ς..
Πως οι ιδεολόγοι κινηματογραφόφιλοι, γίνονται κριτικοί blockbusters, οι γιατροί managers θεραπευτικών ιδρυμάτων, οι δάσκαλοι από παιδαγωγοί, υπεύθυνοι για συμπλήρωση φορμών κ ερωτηματολογίων. Όλα θυσιάζονται στον βωμό του χρήματος., Όμως μέσα από τις μικρές ψηφιδωτές ιστορίες του Κόου, όπως πάντα αναδύεται ένα ανθρωπιστικό αίσθημα λύτρωσης κ ελπίδας .Ο άνθρωπος,η μονάδα, αποφασίζει κ χαράζει το δρόμο της και τελικά αποφασίζει για το μέλλον του. Το ποιο θα είναι αυτό παραμένει διφορούμενο.
Για όλους εμάς που οι CLASH μας μίλησαν για την Μ. Βρετανία του 70 κ οι IRON MAIDEN αποτέλεσαν τον φραγμό στην γοτθική πλέμπα του 80,μαζί με την κονσερβαρισμένη ποπ του Jason Donovan και την "ευαισθησία" των SMITHS, αυτό το βιβλίο, θα λειτουργήσει σαν καθαρτήριο. Μην σας φοβίσει η εμμονή του με ιατρικές ορολογίες κ ψυχιατρικές νόσους. Πρόκειται για ένα νοσηρό βιβλίο, γιατί μιλά για την πραγματικότητα,τη δική μας πραγματικότητα κ τολμά να αφήνει ελπίδα, δίχως να δίνει λύσεις.
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
Comentarios