«AMY- Η κόρη μου» Mitch Winehouse (Ροπή)

Μια βιογραφία που δεν ωραιοποιεί, αποσιωπά , αλλά καταγράφει σαν ημερολόγιο, την άνοδο, την θυελλώδη ζωή , την εξάρτηση και το άδοξο τέλος, μιας χαρισματικής τραγουδίστριας .Τα πάντα μέσα από την οπτική του πατέρα της, που θα έκανε τα πάντα για να την σώσει, αλλά έχει μόνο την απώλεια της κόρης του, σαν ανάμνηση. Οι περισσότερες βιογραφίες γράφονται με τη βοήθεια του μουσικού ή καλλιτέχνη και στις υπόλοιπες περιπτώσεις από τα παιδιά ή τους συντρόφους. Η συγκεκριμένη βιογραφία έχει σαν συγγραφέα τον πιο στενό σύντροφο στη ζωή της άτυχης (?) τραγουδίστριας, τον πατέρα της. Δεν είναι ένα ωραιοποιημένο χρονικό, μιας «βασανισμένης» ζωής. Είναι μια περιδιάβαση, στη ζωή ενός χρήστη, πέρα από ηθικολογίες και αναλύσεις του γιατί και πως έφτασε εκεί. Όπως και στη διαχείριση των εξαρτημένων ατόμων, το πρώτο μέλημα είναι η συμπτωματική διαχείριση, μαζί με την διερεύνηση των αιτίων που οδήγησαν στην εξάρτηση. Η Amy Winehouse είναι μια μεγάλη τραγουδίστρια. Χρησιμοποιώ ενεστώτα χρόνο, γιατί ο θάνατος της αποτελεί μια τροχοπέδη στην καριέρα της, μόνο αναφορικά με την παραγωγή νέας δουλειάς. Το μικρό αλλά σημαντικό σύνολο της δουλειάς της την καθιέρωσε ανάμεσα στις μεγάλες γυναικείες φωνές της μοντέρνας ποπ μουσικής και του 21 ου αιώνα. Σε αντίθεση με άλλα αντίστοιχα έργα, βιογραφίες, ο πατέρας της Mitch Winehouse, παρουσιάζει την εικόνα της κόρης του, από την γέννηση της ως τον θάνατο της, δίχως να ωραιοποιεί. Το χαρούμενο κορίτσι, με τα προβλήματα συμπεριφοράς, το διαζύγιο, που την επηρέασε, τις αλλαγές των σχολείων γιατί ήταν ατίθαση, όλα δείχνουν ένα κορίτσι με καλλιτεχνικές τάσεις, που με τον δικό του τρόπο ήθελε τη προσοχή των γύρω της. Ο Winehouse δεν εισχωρεί πιο βαθιά σε ψυχαναλυτικές θεωρίες. Καταγράφει, σαν ρεπόρτερ, την ζωή της κόρης του βασισμένος σε γεγονότα και αφήνει τα σχόλια και τις ευθύνες, αν και όποιες υπάρχουν, για τις συμπεριφορές της οικογένειας στην διακριτική ευχέρεια του αναγνώστη. Το μόνο συναίσθημα που κυριαρχεί στο βιβλίο, είναι η αγάπη για την κόρη του, ο θυμός για όσα συνέβησαν, για την αδυναμία του να βοηθήσει. Η απόγνωση, όταν η εξάρτηση κέρδισε, η αισιοδοξία όταν η Amy αποφάσισε να πολεμήσει τις εξαρτήσεις της, η θλίψη για τον απρόσμενο θάνατο της, σε μια περίοδο που είχε αρχίσει να δείχνει σημάδια ανάκαμψης... Η καλλιτέχνιδα Amy παρουσιάζεται από τα πρώτα αβέβαια βήματα της, σαν μια μουσικός με αγάπη στην τζαζ και τα γυναικεία σχήματα των 60ς, αλλά εύθραυστη και με φόβο για το κοινό, την σκηνή. Με αδούλευτη σκηνική παρουσία, αλλά ικανή να σαγηνεύει τους πάντες. Η διαδρομή της από μια συνεσταλμένη τραγουδίστρια με την κιθάρα της, στην επιτυχημένη Amy Winehouse που κάνει πολύ καλές αλλά συνάμα χαοτικές εμφανίσεις στη σκηνή, παρουσιάζεται σαν κινηματογραφική ταινία. Τα στιγμιότυπα της ζωής της, από έγχρωμα, με τις στιγμές του πρώτου συμβολαίου, του πρώτου δίσκου, γίνονται σιγά σιγά σκούρα, όσο αρχίζει η εμπλοκή της με τα σκληρά ναρκωτικά. Ο πατέρας της είναι δίπλα της, βιώνει την εμπλοκή της στον εθισμό, με όλα τα στάδια, την άρνηση, τον φόβο, τον θυμό, την αγανάκτηση για τους διακινητές αλλά και την κόρη του, στοχεύοντας στον τότε φίλο της και μετά σύζυγο της Μπλεικ, που την «έβαλε» ουσιαστικά στα σκληρά ναρκωτικά. Η εταιρία που σύστησαν για να διαχειριστούν την περιουσία της, όσο η ίδια ζούσε και να την προστατεύσουν από τον καλόβολο χαρακτήρα της, που την έκανε να μοιράζει τα χρήματα στους φίλους και σε όποιον θεωρούσε ότι είχε ανάγκη και τα ποσά που αναφέρει, όπως και η απλή ζωή της, έρχονται σε αντίθεση με όσα οι διάφορες κίτρινες Βρετανικές φυλλάδες, έδωσαν ως εντύπωση και αποκαλύπτουν στοιχεία για τη ζωή της που αποδομούν τον χαρακτήρα της έξαλλης ποπ σταρ. Όσο όμως η χρήση των ναρκωτικών αυξάνει, ειδικά μετά την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους, το βιβλίο γίνεται μια έκρηξη, θυμού, απελπισίας άλλα και του δρόμου προς την συνειδητοποίηση ενός πατέρα που αγαπά το παιδί του, αλλά μαθαίνει με τον πιο σκληρό τρόπο πώς να το βοηθήσει στον εθισμό του. Η συναισθηματική φόρτιση του Mitch Winehouse είναι φανερή, αλλά και η αγάπη του για την κόρη του, που έχει τις διακυμάνσεις της. Το χρονικό της απεξάρτησης είναι συγκλονιστικό, αν και η παράθεση των πολυτελών ξενοδοχείων και των ποσών που η Winehouse ξοδεύει για την εξάρτηση της, μεταφέρει την λύπηση περισσότερο στην οικογένεια της και λιγότερο στην ίδια. Στο δεύτερο τμήμα, μαθαίνουμε για την εναλλαγή από τα σκληρά ναρκωτικά στο αλκοόλ, την οικογένεια που από τη σκύλα βρίσκεται στην Χάρυβδη, το διαζύγιο της Amy, την νέα της σχέση, τις ελπίδες για μια νέα ζωή και τα πρώτα σημάδια της επαναφοράς της σε δημιουργική τροχιά. Ο θάνατος της, αν δεν γνωρίζαμε εξ αρχής την κατάληξη, θα ήταν έκπληξη, γιατί φάνηκε οτι έχει βρει τρόπο να ανταπεξέλθει στους δαίμονες της. Η οικογένεια και ειδικότερα ο πατέρας της στην αίθουσα του νεκροτομείου αλλά και οι μέρες μετά το θάνατος της, είναι ίσως από τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου. Το τελευταίο κομμάτι, που αναφέρεται στο φιλανθρωπικό ίδρυμα των συγγενών της για άστεγους και χρήστες, αποτελεί μια καλή υπενθύμιση, ότι το πρόβλημα μιας οικογένειας μπορεί αν είναι η λύση και η ευαισθητοποίηση για πολλές άλλες. Αυτή η βιογραφία είναι περισσότερο μια κάθαρση για τον πατέρα της και συγγραφέα Mitch Winehouse. Αποδέχεται τα λάθη του, τις αδυναμίες στην διαχείριση της κατάστασης της κόρης του, αλλά προς τιμή του αποδέχεται και την ανεξαρτησία της και το δικαίωμα της στην αυτοκαταστροφή. Οι ενοχές του για όσα δεν πρόλαβε να κάνει, ισορροπούνται από όσα μπόρεσε και καταφέρνει να φωτίσει ιστορίες της προσωπικής της ζωής, που διαστρεβλώθηκαν δεόντως από τις σκανδαλοθηρικές εφημερίδες. Ο Mitch Winehouse ήταν οδηγός ταξί, όταν άρχισαν όλα, χωρίς την απαραίτητη ακαδημαϊκή γνώση. Μέχρι το τέλος της σύντομης ζωής της κόρης του, έγινε ένας «ειδικός» στις εξαρτήσεις. Το “Amy” είναι ένα χρονικό της ζωής της κόρης του, αλλά και της οικογένειας ενός χρήστη, διάσημου μεν, αλλά χρήστη, μαζί του. Αποτελεί μαζί με την μουσική της, την κληρονομιά της σε οπαδούς και μουσικόφιλους, γιατί η Amy αποκαθηλώνει το "φτιάξιμο" από ναρκωτικά και αλκοόλ και επιλέγει τη ζωή. Η ελπίδα του Mitch να βοηθήσει άλλες οικογένειες με αντίστοιχα προβλήματα, είναι η φλόγα του βιβλίου και η προσωπική του εξιλέωση, για τα λάθη και τις αδυναμίες του ως πατέρας της Amy. Σε αντίθεση με άλλες βιογραφίες, ο κεντρικός ήρωας εδώ, είναι η προσπάθεια να ξεφύγει η Winehouse από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Η ίδια όπως και η οικογένεια και οι φίλοι της είναι κομπάρσοι σε ένα έργο, που το τέλος του, αφήνει πικρή γεύση στον αναγνώστη. Ίσως ο πιο σωστός τίτλος να ήταν Amy και Mitch. Ένα βιβλίο ποταμός, για την ζωή με ένα επώνυμο χρήστη, την ανιδιοτελή πατρική και μητρική αγάπη και την προσπάθεια μιας χαρισματικής καλλιτέχνιδας, να ξεφύγει από τους δαίμονες του. Με μια πολύ καλή μετάφραση της Αφροδίτης Γεωργαλιού, σε αγγίζει με την αμεσότητα του και σε ευαισθητοποιεί στην κατάχρηση των ουσιών και του αλκοόλ, δείχνοντας ότι πίσω από τη βιτρίνα του lifestyle, βρίσκονται άνθρωποι με αδυναμίες και οικογένειες που συμπάσχουν μαζί τους. Όταν η σκηνή αδειάσει, το τραγούδι της Amy στοιχειώνει πια τη ζωή του Mitch, εκεί δεν υπάρχουν λόγια, μόνο δάκρυα. Διαβάζεται με υπόκρουση το “Back to black”