«Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν» -Juan Gabriel Vasquez (Ίκαρος)

Κολομβία, Μπογκοτά ένας νεαρός καθηγητής νομικής ο Αντόνιο Γιαμάρα στην ζωή,μετά το θάνατο του Εσκομπάρ ,σε μια πόλη που ανασυντάσσεται, με τον φόβο συνοδό της για χρόνια. Γνωρίζει έναν μυστηριώδη, σιωπηλό, χαμηλών τόνων πιλότο τον Λαβέρδε και ξεκινά μια ιστορία προσωπικής αναζήτησης. Ο Λαβέρδε είναι πρώην φυλακισμένος και στη σύντομη γνωριμία του με τον Γιαμάρα, του κληροδοτεί ένα τραύμα που τον αφήνει για καιρό στο νοσοκομείο, από την επίθεση που θα κοστίσει τη ζωή του Λαβέρδε, αλλά και μια σειρά από ερωτηματικά, μαζί με μια ηχογράφηση από ένα μαύρο κουτί μιας πτήσης που δεν θα προσγειωθεί ποτέ στην Μπογκοτά.

Ο Βάσκεζ με αριστοτεχνικό τρόπο θα ανασυστήσει την ζωή στα χρόνια των καρτέλ μέσα από τα μάτια απλών ανθρώπων της οικογένειας Λαβέρδε, της συζύγου του Αμερικανίδας που έχει έρθει να συνδράμει με το Ειρηνευτικό σώμα την Κολομβία και τους αγρότες, της κόρη τους και τον κόσμο, την Κολομβία που αλλάζει.

Η καλλιέργεια μαριχουάνας και κοκαΐνης, θα φέρει τον διαμοιρασμό του πλούτου, θα αλλάξει ζωές και θα αποτελέσει είκοσι χρόνια αργότερα το λόγο που ο καθηγητής Νομικής θα αντιμετωπίσει τους φόβους του παρέα με την κόρη του Λαβέρδε. Πίστη, απιστία, οικονομική ευμάρεια, φιλίες , πρόοδος αλλά και εγκληματικότητα, μέσα από το χρονικό των Λαβέρδε, στο οποίο με τον τρόπο του θα γίνει μέλος και ο Γιαμάρα. Ταυτόχρονα περογράφεται γλαφυρά η διάλυση της δικής του οικογενειακή ζωής, σε αντιστάθμισμα της ηρεμίας που θα φέρουν αποκαλύψεις και αναζητήσεις με τους εναπομείναντες Λαβέρδε.

Δυνατό, πυκνογραμμένο σαν τον αποπνικτικό αέρα της Μπογκοτά, γεμάτο υγρασία και τον φόβο του χθες, « Ο ήχος των πράγματων όταν πέφτουν» αποτελεί ένα μοντέρνο αστυνομικό΄ μυθιστόρημα και συνάμα την συγκέντρωση των κομματιών από μια σπασμένη καρδιά, τα όνειρα μιας γενιάς, χαμένης στην βίλα του Εσκομπάρ και των παρακρατικών. Όλα αυτά δομημένα μέσα από μια προσωπική ιστορία δύο ανθρώπων που τους ενώνουν μερικές φωνές αγνώστων στο μαύρο κουτί ενός αεροπλάνου και δημοσιεύματα, γράμματα και φωτογραφίες μιας εποχής που συνυπήρξαν οριακά δίχως να το ξέρουν στον ζωολογικό κήπο του Εσκομπάρ, ως επισκέπτες.

Η δεξιότητα του Βάσκεζ στον λόγο σε συνεπαίρνει και σε τυλίγει σαν φίδι, σε καταπίνει σαν ανακόντα, απαιτώντας από εσένα κάθε ικμάδα προσοχής για να σε ανταμείψει με ένα βιβλίο ρεαλιστικό ως το τέλος, δίχως ίχνος υπερβολών. Μια ιστορία που σε αγχώνει καθώς ελπίζεις να αποκαλυφθούν τα πάντα και αυτά είναι τόσο κοινότυπα και τετριμμένα και σύναμμα τόσο ανατρεπτικά. Γραφή δυνατή, κεντρικοαμερικάνικη, με χαρακτήρες δέσμιους των αισθημάτων τους σε μια χώρα που ταλανίζει το παρελθόν της . Διαβάστε το για να ανακαλύψετε τον ήχο των πραγμάτων όταν πέφτουν, δίχως φανφάρες, ξερά και μονότονα, λίγο πριν το τέλος ή την καινούργιά αρχή.

Ένας συγγραφέας που μιλάει με τους χαρακτήρες του, δίχως να ωθεί καταστάσεις στα άκρα. Μια τοιχογραφία μιας κοινωνίας, που θέλει να ξεχάσει, αλλά δεν τολμά και πολλές φορές δεν μπορεί, γιατί η γραμμή του αίματος είναι ακόμα ορατή.