Συνέντευξη New Model Army (Justin Sullivan)

Το να μιλήσεις με τον Justin Sullivan τραγουδιστή, κιθαρίστα και βασικό συνθέτη των New Model Army αλλά και ποιητή, στιχουργό βαρύτητας αντίστοιχης του Bob Dylan,  με ένα απλό μήνυμα, που απαντήθηκε άμεσα από το σχήμα και τον ίδιο να σε καλεί επανειλημμένα στο Skype μέχρι να βρείτε την σωστή ημέρα και ώρα για τους δύο αποτελεί όνειρο ζωής και απόλαυση.

Απολαύστε και εσείς λοιπόν μερικά από τα όσα ειπώθηκαν σε μια συζήτηση που ξεκίνησε από την πολιτική και κατέληξε σε έναν ύμνο για την Ελλάδα, ακόμη και μέσα στον χειμώνα Η συνέντευξη παραχωρήθηκε με την ευκαιρεία της κυκλοφορίας του προηγούμενου στούντιο άλμπουμ τους 'Winter" και δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο Rockyourlife.gr

Ας ξεκινήσουμε με κάτι άσχετο με το σχήμα, αλλά πολύ επίκαιρο. Θα ήθελα να μάθω σαν οπαδός σας, τι έκανε ένας πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης σαν εσένα στο δημοψήφισμα για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο  δημοψήφισμα ψήφισα Υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο κόσμος της Le Pen, του Trump και του Farage με τρομάζει ακόμα περισσότερο και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και στα χάλια που βρίσκεται σήμερα. Με τρομάζουν οι ακροδεξιοί της χώρας μου. Με φοβίζει η κατάσταση της ακροδεξιάς που συνεχώς ανεβαίνει. Ας πούμε στην Ελλάδα… φανταστείτε την Χρυσή Αυγή να ανεβαίνει προτείνοντας τον αντιευρωπαϊσμό ως λύση. Θα την ψήφιζες επειδή δε συμπαθείς την Ευρώπη; Έτσι ψήφισα υπέρ της παραμονής.

Ας πάμε στα πιο κλασικά τώρα. Πώς προέκυψε το όνομα του album; Το album ονομάστηκε «Winter» από το ομώνυμο τραγούδι που ήταν και το τρίτο που γράψαμε. Το album έχει σαν θέμα τον χειμώνα, αλλά τα τραγούδια είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Μου λένε είναι πιο πολιτικό από τα προηγούμενα, επιστρέψατε στα πρώτα σας albums, όμως δεν είναι έτσι, έχει τραγούδια για σχέσεις, για το άγχος του να ζεις στο σήμερα, τίποτα δεν είναι καθαρά πολιτική.

Αν κάτι ξεχωρίζει είναι η επιστροφή σας μετά από καιρό σε ένα πιο σκληρό, οργανικό ήχο που ταιριάζει με αυτόν στις συναυλίες σας. Ήταν συνειδητή σας επιλογή; Οι υπόλοιποι εδώ και καιρό θέλαμε μία πιο σκληρή, πιο δυνατή κατεύθυνση. Θέλαμε έναν ήχο πιο βαρύ, πιο οργανικό. Ο νέος μας μπασίστας, Ceri Monger, έχει metal καταβολές οπότε μας βοήθησε. Είχα αποφασίσει εξ αρχής ότι ο νέος δίσκος θα είχε πιο σκληρό ήχο. Η κριτική για το «Today Is A Good Day» που είχα διαβάσει ήταν από τις πιο εύστοχες… έλεγε πως ο παλιός μας μπασίστας θέλει ένα πιο χαρούμενο σχήμα και είχε δίκιο. Η νέα σύνθεση μας βοήθησε, μας ανανέωσε, και αυτό είναι κάτι που φαίνεται στις ζωντανές μας εμφανίσεις.

Επαναλαμβάνω ωστόσο ότι ο ήχος είναι πιο ζωντανός. Και αυτό ήταν επιλογή σας ή απλά σας βγήκε στο studio; Θέλαμε ένα ήχο πιο ζεστό, πιο αναλογικό για αυτό γράψαμε τα τελευταία albums μας σε ταινία, με αναλογικό τρόπο. Το mp3 είναι καταστροφή, απέχει πολύ από την ζεστασιά του βινυλίου και τον πραγματικό μας ήχο. Για αυτό για το «Winter» επιλέξαμε την ταινία.

Στο «Winter» μετά από καιρό έχετε τραγούδια με έντονο πολιτικό/κοινωνικό χαρακτήρα. Σας εμπνέουν οι εξελίξεις στον κόσμο τα τελευταία χρόνια; Για το «Burn The Castle», πολλοί μου είπαν ότι γράφτηκε για τον Donald Trump και την επερχόμενη αλλαγή που φαίνεται ότι πολλοί ζητούν, ειδικά στις Η.Π.Α. Δεν είναι όμως έτσι. Ίσως κάποιοι θέλουν να μπουν με τα τανκς στον Λευκό Οίκο, αλλά δε πιστεύω ότι θα αλλάξει η κατάσταση με την εκλογή τέτοιων προσώπων.

Διαβάζοντας κάποιους στίχους θα έλεγα ότι είσαι πιο πεσιμιστής σε αυτό το album. Δεν έχω και τόσες προσδοκίες για το μέλλον, ίσως λόγω ηλικίας θέλω κάποια στιγμή όλα να πάρουν τέλος. Μεγαλώνω και νοσταλγώ την ηρεμία, τον χειμώνα, εκείνες τις στιγμές που τα πάντα ησυχάζουν.

Από τα αγαπημένα μου τραγούδια, με μήνυμα για συνεχή αγώνα είναι το «Die Trying». Πώς προέκυψε; Το «Die Trying» το έγραψα καθώς οδηγούσα στο Καλαί και έβλεπα αυτούς τους τεράστιους καταυλισμούς – παραγκουπόλεις των προσφύγων να μεγαλώνουν και να διαλύονται και όλοι αυτοί οι άνθρωποι να ζουν με την ελπίδα να περάσουν απέναντι, στην Γη της Επαγγελίας.

Όμως οι στίχοι σου έχουν έντονο το αίσθημα της παράδοσης και της άνισης μάχης. Γενικά είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος που δεν απογοητεύεται εύκολα. Το παλεύει και αυτό που λέει στους στίχους του «Eyes Get Used Of Darkness», ότι μετά το πιο βαθύ σκοτάδι, θα έρθει το φως, το πιστεύω. Το «Winter» είναι ένα album με κεντρική ιδέα, τον χειμώνα, την στάση (διακοπή κίνησης) των πραγμάτων λόγω του χειμώνα, αλλά και ένα album με ποικιλία.

Στο «Drifts» μιλάς για τις προσωπικές σχέσεις πέραν της πολιτικής και των ποιητικών στίχων. Είναι οι προσωπικές σχέσεις ένα κομμάτι που απασχολεί ιδιαίτερα τον Justin Sullivan; Σε ενδιαφέρουν ως θεματολογία; Το νέο album έχει τραγούδια για σχέσεις όπως το «Drifts», αλλά ποιός είμαι εγώ που θα συμβουλεύω, ειδικά με την δική μου ιστορία των προβληματικών σχέσεων; Είμαι απλά ένας μουσικός με ανακατεμένη ζωή και με μπερδεμένες σχέσεις, Μην περιμένετε λύσεις από εμένα, εγώ γράφω μόνο τραγούδια.

Πόσο σε κουράζει να παίζεις τόσο εμβληματικά τραγούδια σαν το «51st State»; Σας καταπιέζουν αυτές οι «επιτυχίες»; Στα 90s με το «51st State» που δεν ήταν καν δική μου σύνθεση, μπορούσαμε να γνωρίσουμε την επιτυχία. Συνεχίσαμε με τους δικούς μας όρους και πιστεύω τα καταφέραμε και ας μην γίναμε ποτέ το μεγάλο σχήμα. Το «51st State» το ξαναπαίξαμε πριν μερικά χρόνια και βγάλαμε το «Land Of Green And Grey» προσθέτοντας παράλληλα και το «Vagabonds». Ο,τι κάνουμε το κάνουμε για εμάς, χωρίς να δείχνουμε έλλειψη σεβασμού στους οπαδούς μας.

Μίλησε μας για τις μουσικές επιρροές σου… Δεν είμαι φίλος της rock… λατρεύω την soul, Detroit soul, Stax Northern soul και folk. Θεωρώ ότι αυτή την στιγμή στην υποσαχάρια Αφρική γίνονται οι πιο ενδιαφέρουσες μουσικές ζυμώσεις. Νομίζω πως καταλαβαίνεις ότι ακούω και άλλα μουσικά είδη από το προσωπικό μου album,  αλλά και τραγούδια σαν το «I Love The World»  από το «Thunder And Consolation», που είναι ουσιαστικά ένα soul τραγούδι.

Μιας και το ανέφερες, το προσωπικό σου album αν και διαφορετικό το λάτρεψα. Να περιμένουμε σύντομα κάτι καινούργιο; Πολλοί με ρωτάνε πότε θα ξαναβγάλω προσωπικό album. Απαντώ ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Έχουμε μια νέα σύνθεση που αποδίδει στη σκηνή και στο studio, έναν νέο δίσκο σε κυκλοφορία και όλα πάνε καλά για εμάς. Αν μπω στη διαδικασία νέου προσωπικού album, σημαίνει απουσία ενός με δύο χρόνια και θα ήταν άδικο για τα υπόλοιπα παιδιά και τους New Model Army.

Θα έλεγα ότι ξεχωρίζετε για το rhythm section σας σε σχέση με τα υπόλοιπα σχήματα του ανεξάρτητου ήχου. Τα τραγούδια, γράφονται με βάση τα drums. Θαυμάζω τους drummers και ας μην παίζω τύμπανα και ευτύχησα να έχω πάντα καλούς μουσικούς στους Νew Μodel Αrmy. Πρώτα τον Robert Heaton και τώρα τον Michael Dean. Η soul βασίζεται στον ρυθμό και εκεί έμαθα και εγώ να βασίζω τα τραγούδια μου.

Αλήθεια, πως βλέπεις το μέλλον των New Model Army; Ξεκινήσαμε για δυο συναυλίες στο Bradford το 1980 και είμαστε ακόμα εδώ. Κανείς δεν ξέρει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον…

Σε θεωρώ έναν πολύ δυνατό στιχουργό, με έντονη άποψη. Αυτο σου έχει δημιουργήσει προβλήματα, με τραγούδια όπως για παράδειγμα το «The Hunt», που πραγματεύεται την αυτοδικία κατά των εμπόρων ναρκωτικών; Πολλές  φορές γράφω τραγούδια από την άποψη του άλλου, π.χ του θρησκόληπτου ή πράγματα που με τα χρόνια μπορεί να μην τα υποστηρίζω πια τόσο πολύ και τόσο έντονα. Για παράδειγμα στο «Vengeance» ή στο «The Hunt», ακόμη συμφωνώ με την ουσία του τραγουδιού, αλλά όχι με την αυτοδικία, την εκδίκηση και την υποκατάσταση του νόμου από τον απλό πολίτη. Έχω άποψη και την καταθέτω αλλά τα τραγούδια μου δεν είναι απόλυτα.

Justin, στιχουργικά σε θεωρώ εφάμιλλο του Bob Dylan (αναφέρω κάποιους στίχους από τραγούδια με ειδική σημασία για εμένα… με σταματά)… Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που τα τραγούδια μου σου μιλάνε, αλλά θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Έχω γράψει πάνω από 240 τραγούδια, βρίσκω λογικό και εύκολο, ο καθένας να ταυτιστεί με μέρος αυτών. Αν και πάλι αυτό με τιμά ως καλλιτέχνη.

Έδωσες στις 26 Νοεμβρίου 2016 μια προσωπική συναυλία στο Παρίσι με αφορμή τα 40 χρόνια από την «εμφάνιση» της punk; Πώς βλέπεις την punk σκηνή; Η punk σήμαινε το τέλος του βιομηχανικού rock, το να γυρίσουμε πάλι πίσω στα βασικά. Για μερικά χρόνια αυτό είχε γίνει ακόμα ένα κατεστημένο σε νόρμες και δε με ενδιέφερε πια το πως είχε διαμορφωθεί. Αναφορικά με την ιδεολογική προσέγγιση, τον τρόπο σκέψης του, ναι είναι ένας punk rocker. Έπαιξα ένα μικρό show στο Παρίσι για τα 40 χρόνια της punk, μετά από πρόσκληση ενός φίλου.

Έχεις δει την κατάσταση στην Ελλάδα -αλλά και πλέον στην Ευρώπη- με την αύξηση της βίας ανάμεσα στου νέους; Πιστεύεις ότι αυτή η αντίδραση είναι δικαιολογημένη; Η κατάσταση για τους νέους των 20 ετών σήμερα είναι τραγική. Όλη αυτή η τυφλή βία, την νιώθω, την καταλαβαίνω, νιώθω σαν να τους έχουμε κλέψει την ζωή. Αυτή είναι η αλήθεια. Υπάρχει θέμα πλέον σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο που μερικά χρόνια πριν ξεκίνησε να φαίνεται μόνο στην Ελλάδα, είναι πλέον πανευρωπαϊκό, για να μην πω παγκόσμιο. Μόνο οι τράπεζες έχουν κέρδος και οι πλούσιοι που ήδη έβγαλαν τα λεφτά από την χώρα και την Ευρώπη.

Αν και οι ημερομηνίες συναυλιών είναι εκτεταμένες, ακόμα δεν έχουμε δει την Ελλάδα στο καλεντάρι σας. Να σας περιμένουμε; Θέλουμε να έρθουμε στην Ελλάδα, πιστεύω με τη νέα χρονιά. Ουσιαστικά χωρίς αμοιβή… Δεν χρειάζονται χρήματα, μόνο τα έξοδα μας, να καλυφθούν, μουσικοί και τεχνικοί. Αυτή είναι η ψυχρή αλήθεια.

Τα γεγονότα του Bataclan σε έκαναν να το σκέφτεσαι πλέον όταν ανεβαίνεις στην σκηνή; Το Παρίσι είναι μια λυπηρή πραγματικότητα που πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί της. Απλά οι διάφοροι σωτήρες σαν τον Trump προσπαθούν μα μας πείσουν για περισσότερη λογοκρισία και έλεγχο για το καλό όλων μας. Δεν φοβάμαι, για να υποχρεωθώ να αλλάξω τις συνήθειες μου για λίγους τρελούς, φανατικούς.

Είσαι ικανοποιημένος από όσα έχετε καταφέρει; Πολλοί μας είπαν ότι αν ακολουθούσαμε το ρεύμα θα ήμασταν πιο επιτυχημένοι. Μα είμαστε δραστήριοι το 2016, παίζουμε τη μουσική που θέλουμε, έχουμε κόσμο που μας ακολουθεί, νέους οπαδούς, αλλά και τους παλιούς, όλα αυτά με τους δικούς μας όρους. Η επιτυχία είναι κάτι σχετικό.

Μια προσωπική ερώτηση… Έχεις εμφανιστεί με κασκόλ του Ολυμπιακού, πώς έγινε αυτή η σύνδεση; Να υποθέσω είσαι οπαδός του Παναθηναϊκού… (γέλια). Είχα μείνει στη Λίμνη Εύβοιας για ένα καλοκαίρι και η τοπική ομάδα λεγόταν Ολυμπιακός και είχε τα χρώματα του. Από εκεί απέκτησα συμπάθεια για τον Ολυμπιακό. Δεν βλέπω πια ποδόσφαιρο φανατικά, αλλά καταλαβαίνω την κόντρα με τον Παναθηναϊκό. Σήμερα τα πάντα είναι στα συνδρομητικά κανάλια αν και όλοι τα βλέπουμε πλέον σε σπασμένα link στο internet. Το ίδιο και με τη μουσική, αν και το mp3 είναι χάλια ως ήχος.

Όταν ξανάρθετε στην Ελλάδα, θα χαρώ να σε βγάλω έξω στην Αθήνα. Σε ευχαριστώ. Έχω ξανάρθει αρκετές φορές και ξέρω την πόλη. Η ζωή είναι απλή, καλό φαγητό, μια ωραία βόλτα, μια ωραία θέα, λίγος ήλιος (αν και μου αρέσει και το κρύο), αστείο αλλά αυτά τα έχετε σε περίσσεια ακόμα στην Ελλάδα, ειδικά το φαγητό, (γέλια).

Κάπου εδώ κλείσαμε με αρκετά πράγματα που απλά δεν γράφτηκαν αλλά έδειξαν ότι ο Justin Sullivan  έχοντας γνώση του καλλιτεχνικού μεγαλείου του, παραμένει ο μουσικός της διπλανής πόρτας (πιθανότατα του διπλανού κοινοβίου).