top of page

Search Results

Βρέθηκαν 555 στοιχεία για ""

  • Song of the week- Royale Lynn & Danny Worsnop - "Death Wish" (Official Music Video)

    "Death Wish" by @RoyaleLynn & @DannyWorsnop Stream & download: https://royalelynn.ffm.to/deathwish Video Production Credits: Production Company: Versa Films Director: Dylan Hryciuk Concept: Royale Lynn Producer: Michael Pugacewicz Director of Photography: Nik Pilecki 1st AC: Raihan Mobasherul Art Director: Tara Newell Art Assist: Sonia Hong Gaffer: Danny Lau Key Grip: Andrei Ermolaev Krottov HMU & SFX Makeup: Presely Foskett Production Assistant: Joshua Calvert Editor: Dylan Hryciuk Colourist: Jeremy Ratzlaff VFX: Josiah Moore Performance Day Crew: 1st AC: Austin Macdonald Gaffer: Dave Barret Key Grip: Brayden Smith PA & BTS Photographer: Mica White Talent: Aaron: Michael Van Dinther (STRUTT Central) Vanessa: Christina Zdravevski Firefighters: Jason Collard Joseph Puddicombe Jesse Bond Darren van Zandbergen Ava Zadow Corey Howden SFA Staff: Ryan Webb Matt Ventimiglia Equipment, location, firefighters and staff provided by Southwest Fire Academy. Paramedics: Treva Courtney Connor Campbell Equipment and medical staff provided by Pulse Point Canada. Special thanks: Evil Empire Studios Gina Young Set Ready Rentals Mike's Auto & Salvage Acme FX A very special thanks to the wonderful staff at Southwest Fire Academy for making this music video a reality. Written by Royale Lynn, Cody Quistad, Cole Miracle, and Danny Warsnop Produced & mixed by Jonathan Roach Engineered by Aidan Thompson Additional Programming by Randy Slaugh Vocal Editing by Lucas Gienow Mastered by Seth Munson Lyrics Sometimes when I fall asleep I know what’s waiting for me Praying on my hands and knees The dark my soul to keep Cause life is a funeral home And everyone’s dying alone So when it’s all written in stone I wanna know in my bones that I push myself to the ledge Dance on the high wire I ain’t got time to regret, that ring of fire I need that rush in my blood I need that high like drug If ignorance is bliss Than why would I quit Living like I got a Death Wish If you want a fire within Flat out to flat line again Can’t help but the feeling of falling’s what sets me free I ain’t gonna try and pretend that this make any kind of sense but I’ll do it again and again Cause I push myself to the ledge Dance on the high wire I ain’t got time to regret, that ring of fire I need that rush in my blood I need that high like drug If ignorance is bliss Than why would I quit Living like I got a Death Wish life is a funeral home And everyone’s dying alone So when it’s all written in stone I wanna know in my bones that I push myself to the ledge Dance on the high wire I ain’t got time to regret, that ring of fire I need that rush in my blood I need that high like drug If ignorance is bliss Than why would I quit Living like I got a Death Wish FOLLOW ROYALE LYNN ▶ Website: https://www.royalelynnmusic.com/ ▶ YouTube: / @royalelynn ▶ Instagram: / royalelynnmusic ▶ Facebook: / royalelynnmusic ▶ TikTok: / royalelynn ▶ Spotify: https://spoti.fi/40QJfLH ▶ Apple: https://apple.co/3sJmhcL

  • Βιβλία-Μουσικές για το καλοκαίρι του 2024

    Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και φέτος, παλιές και νέες κυκλοφορίες βρίσκονται στις προτάσεις μας για τη παραλία. Δεκατέσσερα βιβλία, βιβλία βαριά, για να κρατάνε την πετσέτα, ψάθα, ελαφριά για να κάνετε αέρα, με περιεχόμενο, όλα, σκοτεινά, φοβικά, χαρμόσυνα, ελπιδοφόρα, ιστορικά, αστυνομικά , με εικονίτσες αλλά και λεξούλες για παιδιά κάθε ηλικίας, που σε πείσμα των καιρών και της πολιτικής ορθότητας των λίγων, αρνούνται να ενηλικιωθούν στον δικό τους κόσμο. Απολαύστε ανεύθυνα, επιλέγοντας με όσα σας ταιριάζουν σαν ιδέα, χρώμα, εξώφυλλο, ο,τι σας τραβήξει την προσοχή. Καλό καλοκαίρι και αντιηλιακό , καπέλο κ γυαλιά συνεχώς για να μην έχετε το φθινόπωρο, νέο φίλο με το ονοματάκι, καρκίνο του δέρματος Πάνος Σόμπολος- «ΒΕΝΤΕΤΕΣ -/ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΒΕΝΤΕΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» (Πατάκης) Εγκλήματα βεντέτας που απασχόλησαν την ελληνική κοινή γνώμη από το 1920 έως και το τέλος του 20ού αιώνα. Πραγματικές υποθέσεις βεντέτας που διαδραματίστηκαν στην Κρήτη, στη Μάνη αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, πολλές από τις οποίες είχαν συγκλονίσει το πανελλήνιο. Στο βιβλίο προτάσσεται μια σύντομη ιστορία της βεντέτας από την αρχαιότητα ως τη σύγχρονη εποχή, όπου εντοπίζονται οι ρίζες του εθίμου της αυτοδικίας. Εξετάζεται το πώς ξεκίνησε ο άγραφος νόμος του αίματος στην Κρήτη, εξηγείται επίσης με παραδείγματα η κρητική έννοια του σασμού και γίνεται λόγος για τον γδικιωμό και τους ξεβγαλτήδες στη Μάνη. Τέλος, αναφέρονται και άλλες χώρες και περιοχές στις οποίες άνθισε η βεντέτα: η Κύπρος, η Ιταλία, η Αλβανία, η Σερβία, η Ισπανία, η Κορσική κ.ά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου). Ο Π.Σόμπολος σε ένα ασυνομικό ρεπορτάζ, που συγκλονίζει με την περιγραφή του πιο άσκοπου και άχρηστουεθίμου που άνθισε και στην Ελλάδα. Με στοιχεία, ξαναθυμόμαστε ιστορίες φόνω, συχνά δια ασήμαντον αφορμή, εγκλήματα τιμής που σε εξοργίζουν σήμερα όταν διαβάζεις τις περιγραφές και τις δικαιολογίες των συνήθως θρασύδειλων δολοφόνων στην αστυνομία και το δικαστήριο. Εθιστικό, όπως κάθε βιβλίο που περιγράφει φαινόμενα ακραίου ψυχισμού ,σε κάνει να ξανασκεφτείς, πόσο συχνά αποτιμούμε ελάχιστα την ανθρώπινη ζωή, προσηλωμένοι σε άγραφους νόμους, ανθρώπινης βλακείας. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης -“De mysteriis» (Αντίποδες) Mυστικές λατρείες που αναβιώνουν, τελετουργικά που καλούν σκοτεινές θεότητες, επινοητές παραδόσεων που μπλέκονται στα δίχτυα των ίδιων τους των μύθων, χωριά που αρνούνται να αλλάξουν όνομα, κάμαρες δίχως πόρτες, γειτονιές με ιλιγγιώδη ρυμοτομία, κτίρια που κρύβουν μυστικά, ανύπαρκτοι δρόμοι, ανεπίδοτες επιστολές και στοιχειώματα οικοδομών. Ο Χρυσόστομος Τσαπραΐλης, στην τρίτη συλλογή διηγημάτων του, μετατοπίζει το πεδίο του τρόμου σε φανταστικά βαλκανικά τοπία και στις αθηναϊκές γειτονιές, επιστρατεύοντας τα εργαλεία του είδους για να ανοικειώσει το καθημερινό και να υπονομεύσει το συνηθισμένο. Ακόμα μια σκοτεινή ελεγεία, που βασίζεται στην πλούσια Ελλαδική παράδοση των μύθων και των δοξασιών, από έναν συγγραφέα μπολιασμένο με τη σκοτεινή ματιά του Λοβκραφτ, μεγαλωμένο με συριστικούς ήχους μεταλλικής κιθάρας και σάουντρακ ταινιών του Κάρπεντερ. Βυθιστείτε στην ανάγνωση του, με ανοιχτά τα παντζούρια και αναρωτηθείτε στο τέλος του βιβλίου, αν θα μπορέσετε να κοιμηθείτε, ειδικά αν είστε έξω από μεγάλα αστικά κέντρα . Geoffrey Roberts «Η βιβλιοθήκη του Στάλιν» (Γκούτενμπεργκ) Ο Geoffrey Roberts, σε αυτό το συναρπαστικό έργο, παρουσιάζει τα βιβλία που διάβασε ο Στάλιν, ο πιο πολυμαθής αυτοδίδακτος δικτάτορας του εικοστού αιώνα, διατρέχοντας με αυτόν τον τρόπο και ένα μεγάλο μέρος της ζωής του και της πολιτικής του. O Στάλιν πίστευε ακράδαντα ότι οι λέξεις μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο και παρέμεινε αχόρταγος βιβλιοφάγος και μετά την άνοδό του στην εξουσία. Μανιώδης αναγνώστης από νεαρή ηλικία, συγκέντρωσε μια εντυπωσιακά ευρεία προσωπική συλλογή χιλιάδων βιβλίων, πολλά εκ των οποίων σημείωνε, αποκαλύπτοντας έτσι ενδότερες σκέψεις, συναισθήματα και πεποιθήσεις του. Έχοντας διεξαγάγει εκτεταμένη έρευνα στα ρωσικά αρχεία, ο Roberts εξιστορεί τη δημιουργία, τον κατακερματισμό και την αναβίωση της προσωπικής βιβλιοθήκης του Στάλιν. Λένε πως βλέποντας τη δισκοθήκη και τη βιβλιοθήκη ενός ανθρώπου, μαθαίνεις πολλά για τον χαρακτήρα του. Σε αυτό το βιβλίο γίνεται για πρώτη φορά μια εκτεταμένη ερευνά, μιας πλευράς του Στάλιν που λίγοι γνωρίζουν. Του βιβλιόφιλου, βιβλιοφάγου και πως αυτή η πλευρά διαμόρφωσε τον αδίστακτο ηγέτη της Σοβιετικής αυτοκρατορίας, επιβεβαιώνοντας το κλασικό ρητό, «Η γνώση είναι δύναμη» Πέννυ Φυλακτάκη-Λεονάρδα Λαμπριανίδου «Ιβάνωφ-Θύελλα και τόλμη» (Εκδόσεις Λιβάνη) Μια οικογενειακή σάγκα, με κεντρικό ήρωα τον Ιβάνωφ αλλά και την μητέρα του, θα έλεγα. Με τον δαιμόνιο, έμπορο πατριό, που τον ανέθρεψε σαν δικό του, με την προπολεμική Θεσσαλονίκη, με τις βεγγέρες της , την ζωντανή Εβραϊκή κοινότητα. Την Αθήνα της κατοχής, που κάθε αντιστασιακή κίνηση ισοδυναμούσε με εν δυνάμει προδοσία από «καλοθελητές». Με τον Ιβάνωφ, τραγικό ήρωα, αμνό στο θυσιαστήριο των Βρετανών, που θα γλύτωνε αν είχε λίγη τύχη στις προσπαθείς να ξαναφύγει από τη χώρα με μέσα δικά του, αυτά των Ελλήνων αντιστασιακών. Ένα βιβλίο για ένα ακόμα ήρωα, που έπεσε για να έχει η Μ.Βρετανία το δικαίωμα να αποκαλείται αυτοκρατορία, δίχως να κινδυνεύουν δικά της παιδιά. Ένας σαμποτέρ μιας άλλης γενιάς, ανθρώπων, που η φιλοπατρία αποτελούσε εύσημο. Μια οικογενειακή ιστορία σαν παραμύθι, δίχως το τέλος που θα περιμέναμε, από έναν άνθρωπο που θα έπρεπε η ζωή του να διδάσκεται στα σχολεία ως πρότυπο. Γιάννης Ράγκος -«Ξεχασμένα πρωτοσέλιδα, ρεπορτάζ από την νεοελληνική μικροιστορία» (Εκδόσεις Polaris) Ένα βιβλίο που μέσα από πρωτοσέλιδα περασμένων εποχών αναμοχλεύει ιστορίες, ξεχασμένες, ενδιαφέρουσες και προϊόντα μιας άλλης εποχής, όταν οι εφημερίδες σε μεγάλο βαθμό μονοπωλούσαν και κατηύθυναν την ενημέρωση των αναγνωστών. Ιστορίες που ξέρουμε ή έχουμε ανά καιρούς ακούσει αλλά και άλλες λιγότερο γνωστές σήμερα, που δεν μας ταιριάζουν στον όρο πρωτοσέλιδο, αλλά στην εποχή τους είχαν άλλη σημασία και αντίκτυπο. Το ενδιαφέρον και σημαντικό σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι χρησιμοποιεί το πρωτοσέλιδο,σαν σημείο εκκίνησης, ως αφορμή για να παρουσιάσει με τη βοήθεια πηγών, κυρίως τουτύπου της εποχής, σειρά θεμάτων, ιστορικού, πολίτικού ή και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Αν η ιστορία δεν είναι για εσάς ένας νεκρός τόπος, αλλά μια ζωντανή πραγματικότητα που επηρεάζει το παρόν και το μέλλον σας, μέσα από το παρελθόν, αυτό το βιβλίο θα σας ξεναγήσει σε μερικές γνωστές ή και όχι τόσο γνωστές πτυχές ενός παρελθόντος τόσο μακρινού όσο και κοντινού συνάμα. Θα σας μεταφέρει την αίσθηση της φρεσκοτυπωμένης εφημερίδας με τα «καυτά» νέα, κάτι που κάποτε οριοθετούσε την ζωή και την ενημέρωση του ανθρώπου ενώ σήμερα στην εποχή της ηλεκτρονικής και άμεσης δημοσιογραφίας και των ΜΚΔ αποτελεί ένα παρελθόν που φαντάζει τόσο μακρινό όσο και τα μαμούθ , αλλά εξίσου σαγηνευτικό. Το γιατί απεικονίζεται στον όγκο της πληροφορίας που δίνει σε κάθε περίπτωση το βιβλίο, όπως και η εφημερίδα, με εξαντλητικές αναλύσεις γεμάτες πληροφορία, σε αντίθεση με τα λακωνικά κείμενα των εξακοσίων λέξεων του σήμερα. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Σεμπάστιαν Μπάρυ « Τον Καιρό Του Θεού» (Ίκαρος) Ένα εξαιρετικά δεξιοτεχνικό μυθιστόρημα νια τη μνήμη, την αγάπη, το πένθος και τα κρυμμένα μυστικά από τον πέντε φορές υποψήφιο για το Βραβείο Booker, Sebastian Barry. Ο Τομ Κετλ, ένας χήρος αστυνομικός, μετά τη συνταξιοδότησή του μετακομίζει σ' ένα ήσυχο χωριό με θέα τη θάλασσα της Ιρλανδίας. Η γαλήνη της νέας του ζωής ωστόσο διακόπτεται απότομα όταν δύο πρώην συνάδελφοί του εμφανίζονται με ερωτήσεις για μια παλιά υπόθεση. Μια υπόθεση που δεν έπαψε ποτέ να τον απασχολεί. Ταυτόχρονα, η νέα του γειτόνισσα, μια μυστηριώδης νεαρή μητέρα, ζητά ξαφνικά τη βοήθειά του και τότε ο Κετλ βρίσκεται μπλεγμένος στον σκοτεινό λαβύρινθο ενός παρελθόντος που πίστευε πως είχε ξεπεράσει. Από έναν συγγραφέα χαρακτήρων και συναισθημάτων ακόμα ένα γεμάτο συγκινήσεις και συναισθήματα βιβλίο, που θα σας αγγίξει δίχως να καταφύγει στον φτηνό εντυπωσιασμό. Σούζαν Σόνταγκ «Περί γυναικών» (Γκούτενμπεργκ) Η Σούζαν Σόνταγκ δεν υπήρξε μονάχα μια από τις πιο πρωτότυπες και επιδραστικές φωνές των αμερικανικών γραμμάτων, αλλά και μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του εικοστού αιώνα. Στον ανά χείρας τόμο συγκεντρώνονται για πρώτη φορά ορισμένα από τα πιο διεισδυτικά της άρθρα και δοκίμια, κείμενα παθιασμένα και αιρετικά, για τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν τη σύγχρονη γυναίκα: την ομορφιά, τα γηρατειά, τη χειραφέτηση, τη σεξουαλικότητα, την αντίστασή της στην εξουσία της πατριαρχίας, και γενικότερα τη θέση της σε έναν κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο και με ελάχιστες σταθερές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Σε μια εποχή που η γυναίκα αναζητά την ταυτότητα της, μια καθαρή ματιά στη χειραφέτηση και την ίδια τη γυναίκα σαν προσωπικότητα σε ένα κόσμο ψευδών ειδώλων και απαιτήσεων, ακουσίας και εκούσιας βίας αλλά και άρνησης της ίδιας της φύσης της, η Σόνταγκ καταθέτει τις δικές της σκέψεις με καθαρή ματιά και θάρρος , πέρα από τα στερεότυπα, σε ένα διαχρονικό διάλογο. Με τα άρθρα και τα δοκίμιά της, η Σόνταγκ «προσφέρει τροφή για σκέψη που χορταίνει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες» (The Times). Shaun Bythell «Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» (Key Books) Μετά το πολύ ευφυές και πετυχημένο, «Το ημερολόγιο του βιβλιοπώλη», ο παλαιοβιβλιοπώλης και βιβλιοφιλόσοφος Bythell ξαναχτυπά με ένα ακόμα πόνημα για τον αγαπημένο του χώρο το παλαιοβιβλιοπωλείο. Αντικείμενο μελέτης αυτή τη φορά τους οποίους με τη βοήθεια ενός συστήματος βασισμένο στον φυσιοδίφη Λιναίο, ταξινομεί με χιούμορ, σκωπτικό πνεύμα και κάποιες φορές εμπάθεια εν μέρει δικαιολογημένη. Οι χαρακτηρισμοί και οι αντιστίξεις, με τους ανήσυχους πελάτες και καταστάσεις στα μεγάλα βιβλιοπωλεία των νέων τίτλων, είναι απολαυστικοί. Όσο και αν σε κάποια σχόλια δεν συμφωνούμε, ίσως γιατί αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σε κάποιες κατηγορίες και ενστικτωδώς θα θέλαμε να τον προστατεύσουμε, υπερασπίσουμε, ο Bythell , είναι πίσω από τον πάγκο του ένας αδέκαστος κριτής. Δεν χαρίζεται σε τίποτα και με την κριτική, δίχως όρια ματιά του, κάνει το βιβλίο ένα μικρό αριστούργημα, πολιτικής μη ορθότητας. Η έκπληξη έρχεται με το τελευταίο τμήμα του βιβλίου, Γένος: Operarii (Προσωπικό) που αν και μικρό έχει πολύ συμπυκνωμένη πληροφορία, το τμήμα για τους υπαλλήλους του παλαιοβιβλιοπωλείου. Ένδειξη υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης ή έξυπνο μάρκετινγκ, δεν ξέρω να απαντήσω αλλά ο Bythell παραθέτει και την άλλη πλευρά του πάγκου, τους υπαλλήλους και ιδιοκτήτες των παλαιοβιβλιοπωλείων. Διανθισμένο με ιστορίες από την πραγματικότητα του παλαιό βιβλιοπωλείου και την προσωπική του ζωή, αποτελεί ένα μικρό αλλά απαιτητικό ανάγνωσμα, που θα δεσμεύσει το χρόνο σου και θα σε αποζημιώσει με την χορταστική πληροφορία του. Colson Whitehead -« Μανιφέστο απατεώνων»- (εκδόσεις Ίκαρος) Ένα αστυνομικό μυθιστόρημά, με κοινωνικές προεκτάσεις, ρεαλισμό και τη μαγεία της εξέλιξης των ηρώων μέσα στο χρόνο, σε μονοπάτια και ιστορίες γνώριμες στους περισσοτέρους. Αν δεν σας τρομάξει η ακαδημαϊκή ,καλοφτιαγμένη εισαγωγή, θα σας αρπάξει από το λαιμό και θα σας κάνει παρανάλωμα του πυρός η δυναμική συνέχεια, έστω και αν μερικά λάθη ,λογικά κενά στην ιστορία δικαιολογούνται από την ανάγκη να λειτουργήσει η ιστορία προς όφελος των κεντρικών ηρώων, αφήνοντας κάποιους δευτερεύοντες ήρωες να χάνονται στα αποκαΐδια της φωτιάς. Ένα ταξίδι στη μαύρη Νεα Υόρκη από τα τέλη της δεκαετίας του 70 μέχρι τα 90ς, με τη φωτιά να είναι η κινητήρια δύναμη κ ο Ρει Κάρνει ο κεντρικός ήρωας που αλλάζει με τους καιρούς , δίχως να αφήνει πίσω του , την πίστη στην οικογένεια του και την ανάγκη για επιβίωση και αναγέννηση σαν το φοίνικα, μέσα από τις φλόγες. Γιάννης Σιδεράκης «Ροκ εν τρο» (Dazed and ConFused) (Οξύ) Στο βιβλίο του ο Σιδεράκης έχει μερικές ιστορίες βγαλμένες από τη ροκ μυθολογία. Αν δεν είχατε τέτοιο φίλο, δεν ζήσατε τη ροκ σκηνή των 80ς, όπως στο «Ο φλώρος». Στο «Μια κασέτα» μιλά για την σύνδεση που φέρνει η μουσική στις οικογένειές ακόμα και αν υπάρχει διαφορά γλωσσική, ηλικιακή ηχητική. Αντίστοιχα τα τείχη της συμβατικότητας πέφτουν όταν μιλά το συναίσθημα όπως στην «Σπασμένη καρδιά» Στο «Τα όνειρα δεν πεθαίνουν ποτέ» αναγνωρίζει κανείς οικεία πρόσωπα της Ελληνικής σκηνής και το «Η μεγάλη απόδραση», είναι ένας φόρος τιμής στην Ελληνική πραγματικότητα στον Μπάλαρντ, τον Χαντερ -Τόμσον, τον Μπάουι και τους HAWKWIND όπως και στο εν τέλει κωμικό και τόσο γεμάτο παραμόρφωση και ατελείωτα riff «Ψυχεδέλεια στον κάμπο». Δεν θα σας πάρει πάνω από δυο μέρες να το διαβάσετε, αλλά θα σας πάρει εβδομάδες να θυμηθείτε και να γελάστε, θρηνήσετε, χαμογελάσετε, με αναμνήσεις για φίλους και καταστάσεις παρελθοντικές ή και του παρόντος, που όσοι έζησαν ,ήταν τυχεροί. Στην εποχή του streaming και των κινητών, του gps και του διαδίκτυού, τέτοιες ιστορίες είναι βάλσαμο, για μια πληγή που όταν ανοίξει δεν κλείνει, γιατί το ροκνετρο είναι ιδέα. Μαζέψτε τα τραγούδια των ιστοριών σε μια κασέτα, ένα φλασάκι, μια συλλογή στο streamer που αγαπάτε και πάρτε το βιβλίο αγκαλιά. Εμένα με εξέπληξε πόσα κοινά είχαμε στην επιλογή των τραγουδιών και πως τελικά Αθήνα, Άρτα, Θεσσαλονίκη, οι ροκεν τρο τύποι είναι πάντα εκεί, ίδιοι, να φωτίζουν τα βράδια μας με την φλογισμένη ματιά τους. Το βιβλίο είναι για όσους ζήσαμε την εποχή μια χρονομηχανή που αφήνει χαμόγελα, ένα magic carpet ride που λένε και οι Steppewolf. Βιβλίο για κάθε εποχή και ειδικά για το καλοκαίρι και τα ταξίδια του. https://www.musicandbooktales.com/post/ροκεν-τρο-dazed-and-confused-γιάννης-σιδεράκης-οξύ Φίλιπ Κερ-« Στο χακί»(Κέδρος) Κούβα 1954 «Δεν δουλεύει κανείς για τους εχθρούς του, εκτός κι αν έχει ελάχιστες εναλλακτικές ή καμία απολύτως», υποστηρίζει ο Μπέρνι Γκούντερ. Είμαστε στα 1954 και ο Μπέρνι βρίσκεται στην Κούβα. Επειδή θέλει να αποφύγει άλλη μία από τις ριψοκίνδυνες αποστολές που του αναθέτει ο Μάγιερ Λάνσκι, αποφασίζει να φύγει από το νησί με ένα σκάφος και συντροφιά μια γυναίκα. Το Αμερικανικό Ναυτικό όμως, σε μια περιπολία, ανακαλύπτει την ταυτότητά του και ο Μπέρνι καταλήγει σε ένα μέρος που του είναι γνώριμο - ένα κελί φυλακής. Ύστερα από εξαντλητικές ανακρίσεις τον φυλακίζουν στη Νέα Υόρκη και έπειτα τον στέλνουν πίσω στο Βερολίνο, πάλι σε ένα κελί, κάνοντάς του την πρόταση: Δούλεψε για τη γαλλική αντικατασκοπεία ή σε κρεμάμε για φόνο. Η νέα αποστολή είναι απλή: θα συναντήσει τους αιχμαλώτους που επιστρέφουν στη Γερμανία προκειμένου να εντοπίσει ανάμεσά τους έναν Γάλλο εγκληματία πολέμου ο οποίος ανήκε στα γαλλικά Ες Ες και παριστάνει πως είναι Γερμανός αξιωματικός της Βέρμαχτ. Οι Γάλλοι θέλουν πάση θυσία να βρουν τα ίχνη του και να τον συλλάβουν. Όμως το παρελθόν του Μπέρνι ως αιχμαλώτου στη Ρωσία θα τον στοιχειώσει - με τρόπο που δεν θα μπορούσε ποτέ να προβλέψει. Το μυθιστόρημα "Στο χακί" διαδραματίζεται στην Κούβα, σε ένα ρωσικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, στο Παρίσι και στο Βερολίνο και καλύπτει χρονικά την περίοδο από το 1930 έως το 1950. Μια περιπέτεια με καταιγιστική δράση. Ένα εξαιρετικό θρίλερ για τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, από τον Φίλιπ Κερ στις καλύτερες στιγμές του. Ο πόλεμος δεν τελειώνει ποτέ για τον ήρωα του Κερ, που οι αναμνήσεις του, τον ακολουθούν και τον στοιχειώνουν σε κάθε νέα μεταπολεμική του περιπέτεια, δίνοντας μας ακόμα ένα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα, με ήρωα τον Γκούντερ και την αδυσώπητη μοίρα που δεν τον αφήνει να στεριώσει πουθενά. Eric Vuillard – «Μια Αξιοπρεπής Έξοδος» (Πόλις) Ο Πόλεμος της Ινδοκίνας κράτησε πολλά χρόνια. Ωστόσο, στα γαλλικά σχολικά εγχειρίδια, μόλις που αναφέρεται. Με μια εντυπωσιακή αίσθηση της αφήγησης, το «Μια αξιοπρεπής έξοδος» περιγράφει πώς, με μια απίστευτη ιστορική ανατροπή, δύο από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες δυνάμεις ηττήθηκαν από έναν πολύ μικρό λαό. Με μια σειρά από αξέχαστες σκηνές, ο Eric Vuillard περιγράφει την απίστευτη διαπλοκή συμφερόντων και ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη πινακοθήκη πορτρέτων: καλλιεργητές καουτσούκ, Γάλλους στρατηγούς, τις συζύγους τους, πολιτικούς, τραπεζίτες, μια απειλητική ανθρώπινη κωμωδία. Αν στόχος της λογοτεχνίας είναι η οικουμενικότητα, δεν μπορούσε να μην αποτελέσει αντικείμενο της αφήγησης το πώς αυτός ο πολύ μικρός λαός, οι Βιετναμέζοι, κατάφερε να νικήσει δύο από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου. Και αυτό μπορεί να μας επιτρέψει να καταλάβουμε γιατί, ακόμη και σήμερα, στο Αφγανιστάν, στο Μάλι ή αλλού, η Γαλλία θα αναζητά, μάταια πάντα, μια αξιοπρεπή έξοδο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Η Ινδοκίνα/Βιετνάμ αποτέλεσε το τέλος για τις ελπίδες της Γαλλίας να παραμείνει κάτι περισσότερο από μια Ευρωπαϊκή δύναμη και μια δεκαετία αργότερα έδωσε το έναυσμα για την πιο επώδυνη ήττα των Αμερικανών εκτός συνόρων. Ο φονέας των γιγάντων και οι επιπτώσεις του στην συντηρητική κοινωνία της Γαλλίας είναι το κύριο θέμα αυτού του ζωντανού και παλλόμενου μυθιστορήματος, με βαθιές ρίζες στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας. Μια δραματική και ακριβής απεικόνιση των τελευταίων σπασμών του αποικιοκρατικού πνεύματος της. Νίκος Μπακουνάκης - «Γκούτλαντ , Ο Γουσταύος Κλάους και η χώρα του κρασιού» ((Πόλις) Ο Γουσταύος Κλάους είναι Βαυαρός έμπορος, που έρχεται στην Πάτρα και δημιουργεί την οινοποιία «Αχαΐα». Η γνωστή σήμερα ως «Achaia Clauss» πρωταγωνιστεί με τα κρασιά της στο οινικό fun του 20ού αιώνα και συνεχίζει στον 21ο αιώνα με το «Castro Clauss». Ο Φραντσέσκο Μάλλια, μετανάστης από τη Μάλτα, είναι το δεξί χέρι του Γουσταύου, ο πρώτος άποικος στην Colonie. H Colonie είναι η πολυεθνική κοινότητα των εργαζομένων στην οινοποιία, με τις οικογένειές τους (Γερμανοί, Έλληνες, Ιταλοί, Μαλτέζοι), στην οποία ο Κλάους δίνει το όνομα Gutland. Ο Γιάκομπ Κλίπφελ, Γερμανός, είναι ο πρώτος οινολόγος, ίσως ο δημιουργός της γλυκιάς Μαυροδάφνης. Η Αθηναία Θωμαΐδα Καρπούνη είναι η σύζυγος του Κλάους. Ο Γιούλιους Καρλ Βίλχελμ Φίλιπ Μέντσερ είναι Γερμανός κρασέμπορος, βουλευτής στο Ράιχσταγκ, ο πρώτος εισαγωγέας ελληνικών κρασιών στη Γερμανία. Ο Βασίλης Κασπίρης είναι ο φουστανελοφόρος σωματοφύλακας του Κλάους και ο κωδωνοκρούστης της Gutland. Η Αμαλία φον Πέρφαλ, κόρη του Γουσταύου και της Θωμαΐδας, παντρεμένη με βαρόνο στο Μόναχο, είναι η μοναδική κληρονόμος του. Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας -η Σίσσυ- είναι η πρώτη διάσημη επισκέπτρια της οινοποιίας. Ο Βλάσιος Αντωνόπουλος, φιλελεύθερος σταφιδέμπορος, βουλευτής του Βενιζέλου, είναι ο συνεχιστής της «Αχαΐας» και των κρασιών της μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο καπνοβιομήχανος από την Αίγυπτο Θεόδωρος Βαφειάδης εκπροσωπεί τα κρασιά της «Αχαΐας» στη Βομβάη· και ο αρσιβαρίστας Δημήτρης Τόφαλος, στη Νέα Υόρκη. Η Λαμπρινή Κακού, Επονίτισσα, επισκέπτεται την «Αχαΐα» και υψώνει ένα ποτήρι στη μνήμη του απαγχονισθέντος αδελφού της, τις τελευταίες ημέρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτοί είναι μερικοί από τους ήρωες που κατοικούν στην Γκούτλαντ. Μια μεγάλη αφήγηση, πλήρως τεκμηριωμένη, που καλύπτει περισσότερο από έναν αιώνα, από το 1833 έως το 1949. Ο συγγραφέας ανασυστήνει μικρόκοσμους, άγνωστους και απρόοπτους, ανασυστήνει ακόμη και το φυσικό τοπίο, δίνει χρώμα και βάθος στην καθημερινή ζωή, υπερβαίνει τα στερεότυπα και ρίχνει φως σε αθέατες περιοχές, εκεί που δεν φτάνει ποτέ η μεγάλη ιστορία. Το κρασί και το αμπέλι είναι, βέβαια, οι πανταχού παρόντες πρωταγωνιστές. (Από την παρουσίαση της έκδοσης), Ένα βιβλίο για την Αχαΐα, το κρασί και τους ανθρώπους που άλλαξαν το τοπίο της περιοχής και τον οινικό χάρτη της χώρας. Τομάς Κανταλούπε- Φούγκα Για Ένα Προτεκτοράτο (Πόλις) 1960. Η Γαλλία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Καμερούν, αλλά συνεχίζει να ελέγχει τη χώρα μέσω μιας κυβέρνησης ανδρεικέλων. Την ίδια χρονιά δολοφονείται στη Γενεύη ο Φελίξ Μουμιέ, από τις πιο χαρισματικές μορφές του αντιαποικιακού αγώνα. Παρίσι 1962. Ο Λυκ Μπλανσάρ (που τον πρωτογνωρίσαμε ως αστυνομικό στο "Ρέκβιεμ για μια Δημοκρατία", αλλά που τώρα έχει παραιτηθεί από το Σώμα και εργάζεται ως δημοσιογράφος) αναζητά στοιχεία για την εμπλοκή των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών στη δολοφονία του Φελίξ Μουμιέ. Η έρευνά του τον οδηγεί στη Γιαουντέ, την πρωτεύουσα του Καμερούν. Εκεί θα μπει στο στόχαστρο της κυβέρνησης και των Γάλλων συμβούλων της, καθώς προσπαθεί να φέρει στο φως μία από τις πιο μαύρες σελίδες της γαλλικής αποικιοκρατίας: τον πόλεμο του Καμερούν, κατά τον οποίο το καθεστώς, υπό την καθοδήγηση της πρώην αποικιοκρατικής δύναμης, έπνιξε στο αίμα, με ιδιαίτερη βιαιότητα, με μαζικές σφαγές, με τη λειτουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, με τη χρήση ναπάλμ, και μέσα σε κλίμα γενικής αδιαφορίας και αποσιώπησης, το κίνημα εξέγερσης των πολιτών που ζητούσαν πλήρη και πραγματική ανεξαρτησία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, για μια σκοτεινή στιγμή της Γαλλικής αλλά και της Αφρικανικής ιστορίας. Στα χρόνια που το αίμα έκανε το Αφρικανικό έδαφος έυφορο, με τη βοήθεια μισθοφόρων, πρακτόρων και στρατιωτικών δικτατοριών που στήριζαν οικονομικά οι πρώην αποικιοκρατικές χώρες και οι εταιρίες που δεν σκόπευαν να απεμπολήσουν επενδύσεις και κέρδη δεκαετιών, στα πλαίσια της χειραφέτησης της μαύρης ηπείρου. Τα απόνερα αυτών των πράξεων τα βιώνουμε έως σήμερα στον 21 αιώνα. Και λίγη μουσική για συνοδεία NEW MODEL ARMY- "Unbroken" SAXON-"Hell, fire and damnation" ACHELOUS-«Tower of high sorcery” Slash - '"Orgy of the damned' GUN-“Hombres” FUNDRACAR- “4.4.4” Joanne Shaw Taylor – “Heavy soul” FM-“Old habits die hard” REDD KROSS- “Redd Kross” Paul Weller- “66” THE KARMA EFFECT- “Promised land” THE BLACK CROWES- “Happiness bastards” BLACKBERRY SMOKE- “Be right here’ FLORENCE BLACK- “Bed of nails”

  • Song of the week-Jesse James Dupree - "Stranded"

    Stranded by Jesse James Dupree Official Music Video CDs and Vinyls available at jessejamesdupree.com. Subscribe and see more here on this channel. Follow Jesse James Dupree: Facebook: / jjdmightyloud Instagram:@jessejamesdupree | / jessejamesdupree More from Jesse: https://pappyhoelcampground.com/ https://fullthrottlesaloon.com/ https://jessejamesspirits.com/ https://jackyl.com Stream Jesse James Dupree Now: https://ingrv.es/breathing-fire-otb-e

  • «Ιβάνωφ-Θύελλα και τόλμη»» Πέννυ Φυλακτάκη-Λεονάρδα Λαμπριανίδου (Εκδόσεις Λιβάνη)

    Μια μυθιστορηματική βιογραφία ενός εκ των μεγαλύτερων και σπουδαιότερων σαμποτέρ που έδρασε σε ελληνικό έδαφος του  Πολωνικής καταγωγής; αλλά μεγαλωμένου στη Θεσσαλονίκη Γκεόργκι Ιβάνωφ. Το όνομα του κοσμεί σήμερα το Ιβανώφειο, αλλά πόσοι ξέρουν την πραγματική ζωή του του μεγάλου αθλητή και ακόμη μεγαλύτερου ήρωα. Η εκ των συγγενών του Λεονάρδα Λαμπριανίδου με τη βοήθεια στοιχείων και ιστοριών που ακούγονταν στα οικογενειακά τραπέζια, σκιαγραφεί την ζωή του και τη πορεία του μαζί με αυτή της οικογένειας του. Η ζωή του αν και  βραχύβια έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι  η θεάση της μέσα από τα μάτια της μητέρας του και του Έλληνα πατριού του,που  δίνει άλλη διάσταση σε αυτή. Δραστήριος και αθλητικός, θα έρθει σε επαφή με την πατρίδα του την Πολωνία και θα την υπηρετήσει στον ΒΠΠ .Πρώτα βοηθώντας Πολωνούς να διαφυγόυν για να πολεμήσουν μέσω Θεσκης στην Μ.Βρετανία και Μ.Ανατολή.  Μετά με την δική του δραπέτευση στο Λίβανο και την εκπαίδευση του στον ανορθόδοξο πόλεμο από τους Βρετανούς. Από εκεί και περα θα ακολουθήσει η οδύσσεια του. Θα μεταφερθεί με τη βοήθεια των Άγγλων στην Αθηνα και εκεί θα γνωρίσει το κυνήγι από τους Γερμανούς, την προδοσία αλλά θα γίνει με τις πράξεις του, ο θρύλος των αποδράσεων και δολιοφθορών.  Όμως δεν θα διαβάσετε ένα ηρωικό μυθιστόρημά. Θα διαβάσετε για έναν άνθρωπο στα όρια του, που θα αποκαλυφθεί αλλά οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, θα αρνηθούν να τον φυγαδεύσουν. Ένα παράτολμο πατριώτη, που θα επιφέρει πλήγματα στον άξονα, σαμποτάροντας εργοστάσια επισκευής αεροπλάνων, ανατινάζοντας υποβρύχια και καταστρέφοντας βάσεις καυσίμων. Η επικήρυξη μεγάλη .Θα προδοθεί από παιδικούς ,αδερφικούς φίλους και αργότερα συνεργάτες. Θα είναι στην Ελλάδα αδυνατώντας να επικοινωνήσει με την οικογένεια του στη Θεσσαλονίκη. Θα χάσει τον παιδικό του ερώτα, για χάρη ενός Βρετανού αξιωματικού που της προσφέρει ασφάλεια σε αντίθεση με τον ιδεαλιστή, λάτρη της περιέτειας Ιβάνωφ, για τον οποίο πρώτα μετρά η πατρίδα.. Θα θυσιαστεί για μια ελεύθερη Πολωνία και Ελλάδα. Η στάση του στο δικαστήριο, ανδροπρεπής, θα προσπαθήσει να ελαφρύνει την θέση όσων τον βοήθησαν. Στο εκτελεστικό απόσπασμα θα προσπαθήσει εκ νέου να αποδράσει και για μερικά μέτρα , παραλίγο να το καταφέρει, αφήνοντας άναυδους αστυφύλακες και Γερμανούς, πριν οι τελευταίοι τον εκτελέσουν επι τόπου. Όμως ο θάνατος είναι κοινός παρονομαστής για όσους έβαλαν την πατρίδα πάνω από τον εαυτό τους και το συμφέρον των μυστικών υπηρεσιών. Το βιβλίο αυτό δεν είναι μόνο μια παράθεση γεγονότων ,γνωστών ή και αγνώστων για έναν επιτυχημένο σαμποτέρ. Η ζωή του Ιβάνωφ ήταν βραχύβια και ηρωική. Είναι η περιγραφή της οικογενειακής ιστορίας από την Πολωνία, στη Ρωσία, την επιβίωση εν μέσω της Μπολσεβικικης επανάστασης., την επιστροφή στην Πολωνία και την τελική΄εγκατάσταση στη Θεσσαλονίκη, τις σπουδές του στο Βέλγιο και τον άνθρωπο Ιβάνωφ. Μια ιστορία, που δείχνει με ακρίβεια, από που έλαβε τις ηθικές αρχές και πως σφυρηλατήθηκε το σθένος του. Ο θάνατος του, θα λυπήσει, αλλά διαβάζοντας κανείς  τα κεφάλαια που το μαθαίνει χρόνια μετά, μετά και την απελευθερωση,  η μητέρα του και ο πατριός του, θα δακρύσει και ο πιο σκληρός άνθρωπος. Τα μεταπολεμικά κεφάλαια, στα οποία αποκαλύπτονται οι προδότες του που στο δικαστήριο αρνούνται τα πάντα, είναι η πιο ζοφερή αλλά και ακριβής εικόνα της μεταπολεμικής Ελλάδας, όπου όλοι έκαναν  αντίσταση και δεν γνώριζαν τίποτα. Μια οικογενειακή σάγκα, με κεντρικό ήρωα τον Ιβάνωφ αλλά και την μητέρα του, θα έλεγα. Με τον δαιμόνιο, έμπορο πατριό, που τον ανέθρεψε σαν δικό του, με την προπολεμική Θεσσαλονίκη, με τις βεγγέρες της , την ζωντανή Εβραϊκή κοινότητα. Την Αθήνα της κατοχής, που κάθε αντιστασιακή κίνηση ισοδυναμούσε με εν δυνάμει προδοσία από «καλοθελητές».  Με τον Ιβάνωφ, τραγικό ήρωα, αμνό στο θυσιαστήριο των Βρετανών, που θα γλύτωνε αν είχε λίγη τύχη στις προσπαθείς να ξαναφύγει από τη χώρα με μέσα δικά του,αυτά των Ελλήνων αντιστασιακών. Ένα βιβλίο για ένα ακόμα ήρωα, που έπεσε για να έχει η Μ.Βρετανία το δικαίωμα να αποκαλείται αυτοκρατορία, δίχως να κινδυνεύουν δικά της παιδιά. Ένας σαμποτέρ μιας άλλης γενιάς, ανθρώπων, που η φιλοπατρία αποτελούσε εύσημο. Μια οικογενειακή ιστορία σαν παραμύθι, δίχως το τέλος που θα περιμέναμε, από έναν άνθρωπο που θα έπρεπε η ζωή του να διδάσκεται στα σχολεία ως πρότυπο.

  • Ποιός σκότωσε τον πατέρα μου- Εντουάρντ Λουί (Αντίποδες)

    Ένα μικρό λογοτέχνημα, μικρό σε μέγεθος, μια νουβέλα ρεαλισμού, κοινωνικής παρατήρησης και σχολιασμού αλλά και μια σπουδή πάνω στην εργατική τάξη και τις παθογένειές της. Η Γαλλική κοινωνία βασίστηκε στον ρατσισμό, την εκμετάλλευση των μεταναστών και την αποικιοκρατία αλλά ήταν και από τις πρώτες που παρήγαγε επανάσταση στον 20 ο αιώνα, απόρροια του παρελθόντος της Γαλλικής ,επανάστασης που εξαργύρωσέ τις προσπάθειές της με θέσεις σε Ευρωβουλή και κυβερνητικές θέσεις. Ο Έντουαρντ Λούι, μας μιλά για την Γαλλική κοινωνία, που εκμεταλλεύεται τον εργάτη μέχρι το μεδούλι, αλλά ο ίδιος άνθρωπος που πέφτει θύμα της εκμετάλλευσης, γί9νεται ένα εξίσου στενόμυαλο όργανο καταπίεσης σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο, κρύβοντας τις φοβίες του πίσω από τη μάσκα της ‘αρρενωπότητας» και της ανδροκρατίας. Η πραγματικότητα όμως έρχεται να σαρώσει σαν καλοκαιρινή φωτιά, τα ουτοπικά σενάρια μιας γενιάς που έμαθε να κινείται μεταξύ εργοστασίου, σπιτιού και τοπικού μπαρ, μεταφέροντας τις συμβάσεις και τις σχέσεις εξουσίας στο σπίτι, με την γυναίκα, να στηρίζει και να διαχειρίζεται αμίλητη πολλές φορές την οικογένεια και το πάτερά να έχει ένα ρόλο ήρωα Ελληνικής τραγωδίας. Ο πατέρας του συγγραφέα, αισθάνεται περήφανος για τον γιο του, σε μικρές στιγμές που αφήνει τον εαυτό του να ξεφύγει από το δίπολο εργοστάσιο-μπαρ. Αφήνει τις ευαισθησίες να τον κυριέψουν σε στιγμές απόγνωσης, όταν ένα φορτηγό καταστρέφει το αυτοκίνητο του, στο οποίο είχε κρύψει τα Χριστουγεννιάτικα δώρα. Η ζωή του όμως είναι περιχαρακωμένη από τους κανόνες του συστήματος,. Αμφισβητεί τις τάσεις και τις επιλογές του γιου του, να πάρει τον θηλυκό ρόλο στην αυτοσχέδια παράσταση στο σπίτι με παιδιά φίλων, αμφισβητεί τις σεξουαλικές επιλογές μεγαλώνοντας. Φεύγει από το σπίτι και ο Ε.Λ μαθαίνει για τον πατέρα του, μέσα από τις αφηγήσεις της μητέρας του , για τον άνθρωπο με τα όνειρα, τα χαμόγελα, τις εκδρομές με το αυτοκίνητο. Τον άνθρωπο που ένα ατύχημα άφησε σχεδόν ανάπηρο και οι κυβερνήσεις Ολάν, Σαρκοζί υποχρέωσαν να επανέλθει στην όποια δουλειά του προσφερθεί από το κράτος. Δουλειά των 700 ευρώ, καλύτερη σε σχέση με το ελάχιστο εγγυημένο .εισόδημα, που όμως χρειάζεται 300 ευρώ βενζίνη και μία ώρα ταξίδι, για να γίνει οδοκαθαριστής, με την επιλογή και επιβολή της θέλησης του κρατικού μηχανισμού ασφάλισης έναν άνθρωπος που έμεινε σχεδόν παράλυτος από εργατικό ατύχημα στη μέση και για μήνες πονούσε αντί να μιλά. Ο ίδιος αυτός άνθρωπος αναγνωρίζει την διαφορετικότητα του γιου του, την ανάγκη να απαρνηθεί τα στερεότυπα, που τον πρόδωσαν και να σκεφτεί την αλλαγή στην σκέψη και τον κοινωνικό ιστό. Μια επανάσταση, που όπως όλες οι μεγάλες επαναστάσεις ξεκινά σε ατομικό επίπεδο, όταν βγει κανείς από την ζώνη της ασφαλείας και αναγκαστεί να εκτεθεί στην πραγματικότητα, της οποίας είναι μέρος, αλλά δεν επιτρέπεται να ορίσει. Ένα μικρό σε μέγεθος βιβλίο, αλλά μεγάλο σε ιδέες. Μια οικογενειακή ιστορία αναγνώρισης και αποδοχής που οδηγεί στην επανένωση αλλά και μια πολιτική ιστορία πάνω στο Γαλλικό σύστημα ασφάλισης και την συμπεριφορά απέναντι στις  ,μάζες των εργατών, που θεωρούνται  αναλώσιμα μυρμήγκια χρήσιμα μόνο όσο παράγουν από όλες τις κυβερνήσεις που η διαφορά τους είναι στο χρώμα της γραβάτας, σοσιαλιστικές ή συντηρητικές. Μια Ενωμένη Ευρώπη που τρώει τα παιδιά της και μια προφητική ματιά σε αυτό που βίωσε στην Ελλάδα η μεσαία τάξη και ο μέσος ασφαλισμένος από το 2010 ως σήμερα. Κοινό σημείο έναρξης το τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, συγκλονίζει όταν κάνει κανείς τις αναφορές στην σημερινή κατάσταση στη χώρα μας με τη αντίστοιχη στη Γαλλία. Εύστοχο, εύστροφο και βαθιά πολίτικό συνηγορεί στην πράξη στην αντίληψη ότι ο κοινός εχθρός είναι τα αχρωμάτιστα καθεστώτα των δημαγωγών , είτε λέγονται Ολάν και Σαρκοζί, είτε Μητστοτάκης ,Τσίπρας,,Κασελάκης,Ανδρουλάκης άνθρωποι αποστασιοποιημένοι από τον πραγματικό εργαζόμενο κλεισμένη στη γυάλα της κοινοβουλευτικής ασφάλειας

  • «Ξεχασμένα πρωτοσέλιδα, ρεπορτάζ από την νεοελληνική μικροιστορία» Γιάννης Ράγκος (Εκδόσεις Polaris)

    Ένα βιβλίο που μέσα από πρωτοσέλιδα περασμένων εποχών αναμοχλεύει ιστορίες, ξεχασμένες, ενδιαφέρουσες και προϊόντα μιας άλλης εποχής, όταν οι εφημερίδες σε μεγάλο βαθμό μονοπωλούσαν και κατηύθυναν την ενημέρωση των αναγνωστών. Ιστορίες που ξέρουμε ή έχουμε ανά καιρούς ακούσει αλλά και άλλες λιγότερο γνωστές σήμερα, που δεν μας ταιριάζουν στον όρο πρωτοσέλιδο, αλλά στην εποχή τους είχαν άλλη σημασία και αντίκτυπο.   Το ενδιαφέρον και σημαντικό σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι χρησιμοποιεί το πρωτοσέλιδο, σαν σημείο εκκίνησης, ως αφορμή για να παρουσιάσει με τη βοήθεια πηγών, κυρίως του τύπου της εποχής, σειρά θεμάτων, ιστορικού, πολίτικού ή και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Θα ξεχώριζα τα «ΚΙΝΗΜΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: ΕΝΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΜΕ... ΛΗΣΤΡΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ [1847],ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΟΡΦΙΩΤΑΚΗ: ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ [1850] ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΩΡΟΘΕΑ ΝΤΕ ΡΟΠ: ΕΝΑ ΕΡΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΤΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ [1934],ΝΙΑΛΑ: ΑΝΑΚΩΧΗ ΣΤΗ ΧΙΟΝΟΘΥΕΛΛΑ [1947],- Ο "ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ": ΤΟ ΜΕΝΤΙΟΥΜ "ΕΙΔΕ" ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟ [1953],- Η "ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΡΛΩΝ [1955]- ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΓΚΟΥΒΟΥΣΗ: Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΙΝΙΚΗ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ - ΕΛΛΑΔΑ [1959-1960]- ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: "Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΟΥ ΒΕΛΟΥΣ, ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ" [1973],- ΤΟ "ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΠΙΤΖΑΜΑΣ" [1975]- ΥΠΟΘΕΣΗ "ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ": ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ [1976]    Με απλό και κατανοητό τρόπο, διανύουμε μια μεγάλη περίοδο της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας από το 1802 εως το 1976, μέσα από τα γεγονότα της εποχής, τους πρωταγωνιστές τους και το πώς επηρέασαν την ζωή τους και τη ζωή της χώρας. Ότι κάποια γεγονότα δεν είναι ευρέως γνωστά ή παρουσιάζονται με πολλές επιπλέον και αποκαλυπτικές λεπτομέρειες, όπως η ιστορία των Ελγίνειων μαρμάρων και της τύχης τους από την κλοπή τους από τον Παρθενώνα, μέχρι το τελικό ταξίδι στο Λονδίνο με ο,τι μεσολάβησε, είναι από τα πλέον δυνατά σημεία του βιβλίου στο «Ο Λόρδος Έλγιν και το ναυάγιο του Μέντορα». «Οι πρώτες εκτελέσεις θανατοποινιτών στην νεότερη Ελλάδα» είναι ένα ακόμα άρθρο που αποτυπώνει την κοινωνία σε μια δύσκολη στιγμή αλλά και την αντίδραση της ανάλογα με το είδος του εγκλήματος.   0ι δεκαετίες 30-40 και 60-70 αποτελούν τα κορυφαία σημεία του βιβλίου, λόγω της πολύ καλής επιλογής των θεμάτων. Η ιστορία του κυβερνήτη του αντιτορπιλικού «Βέλους», η απόδραση του Μπόλαρη αλλά και οι ίντριγκες των κατασκόπων και η μίμηση της αμερικάνικης εγκληματικότητας στη δεκαετία του 30-40 στην Ελλάδα, σε αναγκάζουν να συγκρίνεις εποχές, μεγέθη και συμπεριφορές και να δεις πόσο αλληλένδετα είναι όλα. 30 αποκαλυπτικά ως επι το πλείστων άρθρα που θα λειτουργήσουν ως επανάληψη ή και πρώτη γνωριμία με γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας μας, που ενδεχομένως να μην γνωρίζατε, αλλά έχουν με το δικό τους τρόπο, σφραγίσει στιγμές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου.   Αν η ιστορία δεν είναι για εσάς ένας νεκρός τόπος, αλλά μια ζωντανή πραγματικότητα που επηρεάζει το παρόν και το μέλλον σας, μέσα από το παρελθόν, αυτό το βιβλίο θα σας ξεναγήσει σε μερικές γνωστές ή και όχι τόσο γνωστές πτυχές ενός παρελθόντος τόσο μακρινού όσο και κοντινού συνάμα. Θα σας μεταφέρει την αίσθηση της φρεσκοτυπωμένης εφημερίδας με τα «καυτά» νέα, κάτι που κάποτε οριοθετούσε την ζωή και την ενημέρωση του ανθρώπου ενώ σήμερα στην εποχή της ηλεκτρονικής και άμεσης δημοσιογραφίας και των ΜΚΔ αποτελεί ένα παρελθόν που φαντάζει τόσο μακρινό όσο και τα μαμούθ , αλλά εξίσου σαγηνευτικό.   Το γιατί απεικονίζεται στον όγκο της πληροφορίας που δίνει σε κάθε περίπτωση το βιβλίο, όπως και η εφημερίδα, με εξαντλητικές αναλύσεις γεμάτες πληροφορία, σε αντίθεση με τα λακωνικά κείμενα των εξακοσίων λέξεων του σήμερα. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη.

  • Γιατί ρε Βασίλη (Παπακωσταντίνου, όχι Σπανούλη) , παράπονα από έναν μουσικόφιλο σε έναν αμετανοητο Κνίτη

    Τον Βασίλη Παπακωσταντίνου τον γνώρισα στην εφηβεία μου με τον Κουρσάρο. Τον έχω δει επι σκηνής σε συναυλίες, στο Μαρούσι, αρχές 90, στο Θέατρο βράχων το 10 ή 11 και χθες στο Release. Θέλησα να αποζημιώσω την Μαρία, τη φίλη μου, για την αδυναμία μου να τον δούμε στο Καλλιμάρμαρο πέρυσι και δεδομενου του φτηνου εισιτηρίου και του χρόνου, που πάντα λείπει πήραμε το δρόμο για το Φεστιβάλ της ΚΝΕ -Οδηγητης, συγγνώμη Release.   Επιπλέον κίνητρο ήταν η εμφάνιση του Gus G με Ronnie Romero, ενός κιθαρίστα που είχα την τύχη να πάρω συνέντευξη σαν μέλος του metal Invader στην αρχή της καριέρας του, νομίζω με τους DREAM EVIL και να δω επι σκηνής με τον Ozzy στη Μαλακάσα και εκτιμώ αφάνταστα την πορεία του σαν σολο καλλιτέχνη αλλά και με τους FIREWIND. Χθες είδαμε μια μικρή αρπαχτή ,αχταρμά με την «προσωπική» του μπάντα, να ξεκινά με τρία instrumental  και μετά με την προσθήκη του Romero να γίνεται tribute μπάντα σε BLACK SABBATH, RAINBOW, THIN LIZZY. Όπως είπε και ο ίδιος το κοινό χθες δεν ήταν το δικό του, αλλά οι 500 που ήρθαμε εμπροστά τον ξέραμε και τον εκτιμούσαμε και η τίμια για μπαντα διασκευών , εμφάνιση, μάλλον μας ξένισε και θα πρέπει να προβληματίσει και τον ίδιο. Εκτός αν θεωρεί οτι το χθεσινό κοινό είναι οι επόμενοι ακόλουθοι του .Δεν είμαι στο μυαλό του, δεν ξέρω.   Ας πάμε όμως στο ζητούμενο. Γιατί ρε Βασίλη, απογοητεύεις ανθρώπους που αγαπάνε τη μουσική σου για χρόνια, με τη στάση σου. Νομίζεις ότι μόνο ο Phil Anselmo με τις ηλίθιες χειρονομίες του περί «Λευκής δύναμης» θα τρώει τη σκόνη και την απόρριψη, του υγιως σκεπτόμενου μουσικόφιλου? Φίλε Βασίλη στα 74 σου, θα πρέπει να έχεις μάθει ότι ερχόμαστε για τα τραγούδια σου στις συναυλίες και τα κομματικά τσιτάτα κουράζουν και αν είχαμε και εμείς μικρόφωνο θα σου απαντούσαμε.   Φάουλ 1 . Το σχόλιο για τις εξετάσεις, «Δεν τελειώνει η ζωή με τις πανελλήνιες, υπάρχουν τόσες δουλειές εκεί έξω, υπάρχει μέλλον και ζωή» Μαζί σου Βασίλη, μαζί σου, δεν θα πρέπει να αυτοκτόνησει κανείς, γιατί οι δουλειές είναι για 7 ημέρες την εβδομάδα ,τουριστικός υπάλληλος, ντελίβερι, εστίαση με τον βασικό ή κάτι παραπάνω ή μαύρα μέχρι τελικής πτώσεως. Ρε Βασίλη κάνεις και τον αριστερό. Ο ένας έλεγε χρήματα υπάρχουν, εσύ δουλειές υπάρχουν, για δες και τον δικό σου χώρο, πόσα ένσημα κολλάνε στους μουσικούς και μιλάμε. Οχι Βασίλη δεν σταματά η ζωή στις εξετάσεις ,αλλά συνεχίζει, ένα πτυχία και ένα μεταπτυχιακό πολλές φορές και κάτι ακόμα,, παραπάνω, καλύτερο λειτουργούν ως εφαλτήριο στο κάθε νέο παιδί, που δεν θα δει τα συμβόλαια των σκυλάδικων και των Επαγγελματικών αθλητικών συλλόγων, οπότε μην πατρονάρεις τα παιδιά που είχαν μαζευτεί μαζί σου, για να φωνάξουν «Χαιρετίσματα στην εξουσία. Την ίδια εξουσία που έδωσε το χώρο στο Release να γίνονται συναυλίες να ξεχαρμανιάζει και να αποσπάται η νεολαία από την μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη στους νέους. (Εκτός αν εννοούσες δουλειές το Survivor, Modeling, Influencer- τότε πάω πάσο, δεν τα έχω καλά με τις εξελίξεις στον τομέα των ΜΜΕ Κ ΜΚΔ)   Φάουλ 2 . Ξεκινάς να παίζεις Λοίζο, τραγούδια για τον Τσε Γκεβάρα, μια χαρά, γνωστές οι θέσεις σου , δική σου η σκηνή. Όταν αρχίζεις τα δεν ξεχνάμε το Τσε και πετάς στην εξίσωση και τον Νίκο Μπελογιάννη, ε Όχι ρε Βασίλη . Να πας να ρωτήσεις για τον πολιτικό επίτροπο Μπελογιάννη στην Πηγάδα του Μελιγαλά, όταν επίβλεψε προσωπικά την εκτέλεση εκατοντάδων απλών αγροτών , αστών, Μεσσήνιων, που το μόνο τους έγκλημα ήταν ότι δεν είχαν διάθεση να ενταχθούν στο ΕΑΜ και να οχλαγωγουν  εξοντώνοντάς όποιον δεν συμπαθούσαν. Αν δε στα έχουν πει Βασίλη μου, ρώτα τον αδερφό της γιαγιάς μου, αγρότη που είχε βοηθήσει τον μισό Αρη και βρέθηκε στην Πηγάδα και θα καθάριζαν και τη γιαγιά μου με τον γιό της, ούτε 9 χρονών, που πήγε να τον δει στο χάνι που τους κρατούσαν .Οχι δεν ήταν ταγματασφαλίτης, όπως θα μου πεις, απλός αγρότης που δεν ήθελε να ακολουθήσει κανένα . Αλλά εσύ ότι σου έμαθε το κόμμα για τον Μπελογιάννη, που ούτως  η άλλως τον χρησιμοποίησε για να έχει ένα μάρτυρα διαθέσιμο. Μάθε τί έκανε ο «ήρωας σου»  Βασίλη και μετα μίλα. Οσο για τον Τσε διάβασε το «33 στροφές» του εγγόνου του, για να καταλάβεις ποια Κούβα άφησε, αυτή των σουπερμάρκετ για τα μέλη του κόμματος, με τον ρατσισμό απέναντι στους μαύρους . Την Κούβα που ανοίγει τα πόδια στους τουρίστες για τα δολάρια. Οπότε μην μας φλομώνεις με κομματικό στόμφο, μείνε στο τραγούδι.   Φάουλ 3 . Το ξέρω ότι είσαι 74 και δεν βγαίνει διωρη συναυλία Σε νιώθω και σε σέβομαι. Αλλά διασκευές σε aerosmth , M.Jackson., από τη μπάντα σου? καλός ο καπιταλισμός Βασίλη, πουλάει ακόμα. Γιατί από όσο ξέρω και η εταιρία σου με έδρα την Βουλγαρία, τα οφέλη του καπιταλισμού εκμεταλλεύθηκε και τα όργανα και οι εγκαταστάσεις που χρησιμοποίησες, όλα Δυτικά ήταν. Πες το Ρε Βασίλη, έγιναν τα μέσα παράγωγης όπλα του εργάτη. Σαν τα οργισμένα παιδιά που σε τραβούσαν με τα I phone 15 , φορώντας τα πλέον ακριβά παπούτσια και μπλουζάκια. Λευτεριά στο προλεταριάτο.   Φάουλ 4 . Θες στην «Άσπρη καμπαρντίνα» να κάνεις πάσα στον ντράμερ για σολο και αρχίζεις να μιλάς για γυάλινες ασπίδες, γυάλινους ανθρώπους που τις κρατάνε και να καταφέρεσαι εναντίον των ΜΑΤ, της αστυνομίας. Αλήθεια Βασίλη θυμάσαι τις πορείες εναντία στον φράκτη του Εβρου που έκαναν τα συντρόφια σου στην Αθήνα, όταν οι ορδές των «προσφύγων» 17-30 χρονών χρησιμοποιούσαν γυναικόπαιδα ως ασπίδα για να εισβάλλουν. Εκεί δεν σε χάλασε η αστυνομία, οι γυάλινοι άνθρωποι. Ούτε όταν χάνουν τη ζωή τους κυνηγώντας γύφτους με κλεμμένα αμάξια ή τρωνε φωτοβολίες στο πόδι και πεθαίνουν στην εντατική, οι γυάλινοι άνθρωποι. Εσύ είσαι άνθρωπος από μάρμαρο άλλωστε   Φάουλ 5 . Μου άρεσε η αφιέρωση σου στην Ράντου για τις 3 δεκαετίες μαζί, σε σέβομαι. Αλλά εσύ ο επαναστάτης , υμνείς την μονογαμία και την οικογένεια συντηρητικό το βρίσκω. Αλλά και ο Ντουρουτι ντρεπόταν που δούλευε η γυναίκα του και αυτός φρόντιζε την κόρη τους και της είχε απαγορέψει να πηγαίνει στις συναντήσεις του με τους Ισπανούς αναρχικούς. Τελικά Βασίλη είσαι δικό ας παιδί, Ελλάς, Ελλήνων ,Χριστιανών Μαζί με την Ράντου, που τα χρήματα της τα έβγαλε με εκπομπές στην ιδιωτική τηλεόραση των ολιγαρχών, που τους απεχθάνεσαι. Φαντάζομαι κρατάτε χωριστούς λογαριασμούς, να μη σε μιάνουν τα καπιταλιστικά χρήματα της   Φάουλ 6  Μιλάς για τη γέννηση σου, την μεγάλη μύτη, το ξύλο στο σχολείο (σε συμπάθησα), φτάνεις στις εξετάσεις, τα είπαμε πιο πάνω και μετά στο Στρατό. Μαύρη περίοδος, Χούντα και το προσπερνάς. Γιατί  Βασίλη το προσπερνάς και πας στους Σωτήρες της μεταπολίτευσης? Στρατό έκανες στη Χούντα, δεν μας λες τί έκανες, σαμποτάριζες το όπλο σου? Μάλλον όπως όλη η Ελλάδα πλην εξαιρέσεων έκανες την πάπια. Και μετά ήρθε ο Εθνάρχης και νομιμοποίησε το ΚΚΕ, οπότε τους σωτήρες που κοροϊδεύεις, μάλλον όντως σας έσωσαν.   Φάουλ 7  Λευτεριά στην Παλαιστίνη και Αμερικα, το αίμα στα χέρια σας (ωραίο άσμα, αλλά θυμίζει πολυ KANSAS, να το προσέξεις). Ρε Βασίλη, όταν έκανε η Χαμας εκλογές και μετα εκκαθάριση των αντιπάλων της, δεν είχες λόγο να πάρεις θέση. Οκ. Όταν έσφαξε τα παιδάκια, που έκαναν  το πάρτι τους στην έρημο, βίασε πτώματα, πήρε ομήρους, κρατά όμηρο ακόμη τον άμαχο πληθυσμό στη Γάζα, που ήσουν. Τώρα  σωστά μιλάς για τους αμάχους τη Γαζας, αλλά ξεχνάς τους δολοφόνους της Χαμάς, Δυο μέτρα και δύο σταθμά Βασίλη και πρόσεξε τι θα απαντήσεις, δεν θα σε σώσει η μεγάλη μύτη σου.   Φάουλ 8,  ο φίλος σου ο Gus G που ανέβασες στη σκηνή για το «Ελλας», λέγεται Κώστας και δεν πειράζει να δείχνεις ότι ξέρεις ποιος είναι , αν δε σε ενημέρωσε το μάνατζμεντ σου, Κωστας Καραμητρουδης από τη Θεσσαλονίκη και πολύ πιο μάγκας μουσικός, δίχως τη κόκκινη λοκομοτίβα να τον σπρώχνει.   Φάουλ 9 . Φίλε, μου επιτρέπεις να σε αποκαλώ φίλο Βασίλη, αν ήθελα να πάω στην ΚΝΕ Οδηγητής να αφήσω κανα φράγκο στο φεστιβάλ να στηρίξω τη φασίζουζα, στρατευμένη νεολαία θα το έκανα. Δεν το κάνω. Πήγα να δω μια συναυλία, ενός μεγάλου Έλληνα καλλιτέχνη, που έχει μπαντα με πολύ καλούς μουσικούς και ένα ροκ ήχο. Τί είδα ένα κομματικό προσωπείο με προσχεδιασμένα λογύδρια , ξύλινα όσο και τα μυαλά των Κομουνιστών, σε ένα καπιταλιστικό φεστιβάλ, που μοιράζανε Κοκα Κόλα, συμβόλαια ενεργειας, μπιρες, ουισκι και συμβόλαια καρτοκινητής. Εσύ μπορείς να νομίζεις ότι αφυπνίζεις τους νέους. Εγώ λέω ότι τους αφιονίζεις, με διαστρεβλώσεις της αλήθειας και δεν τιμάς εμένα τον μουσικόφιλο, που ήρθα για τα τραγούδια σου. Αλλιώς να ενημερώνεις με τα τραγούδια ακολουθεί και πολιτική διαφήμιση. Δώσαμε 40 ευρω. Αν διαβάσεις αυτό το κείμενο κάνε τα 20ευρώ δωρεά στη ‘Φλόγα». Γιατί εγώ τραγούδια άκουσα μόνο για 20 ευρώ και όπως είπες σύντροφε θα βρεθούμε στους δρόμους, εσύ με τους φασίστες σου και εγώ με όσους θέλουμε να έχουμε ελεύθερη φωνή σε μια πιο δίκαιη κοινωνία. Αλλά δεν σε παίρνει να ρωτήσεις στην Πολωνία τι σημαίνει ΚΚ, σε παίρνει σύντροφε ?

  • Song of the week- Irene Ketikidi - "Stardust"

    Back with another playthrough, this time from my second album. Thanks for helping my channel grow (over 20,000 subscribers as I write this 🎉), grateful to you all🫂 Track: "Stardust" Album: "A Sky For All" Filmed by 🎥 Cristina Alossi Audio mastered by Kyriakos Asteriou Location 📍 Spirtokouto bar (Athens) Hugs and thanks to Nick Kypraios once again for having us at his beautiful space ➡️ / sprtkt Gear used: @XoticUs BB MB, @TsakalisAudioworks Six, @strymon Timeline, Analogman Chorus, @jimdunlopusa Crybaby 95Q, @strymon Iridium, @fender Tele Deluxe, @rotosound_uk strings, @Klotz-ais cables Shop albums and more ⬇️ https://www.ireneketikidi.com

  • Song of the week- Mr. Big "Good Luck Trying"

    From the album "Ten" - Pre-order/pre-save here: https://ffm.to/mrbigten.OPR Subscribe To Frontiers Music Srl YouTube Channel: http://radi.al/SubscribeFrontiers "Good Luck Trying" Lyrics: I GOT NO TIME TO WORK I GOT NO TIME TO PLAY I GOT NO SANE DIRECTION TO GO STAY OUTTA MY WAY THAT'S WHAT I SAY I'M GONNA PAY FOR ALL I'M BUYING WON'T YOU WISH ME GOOD LUCK TRYING JUST LIKE SOME BUILDING ABOUT TO FALL AH, HAW I GOT NO TIME TO LIVE I GOT NO TIME TO DIE I GOT NO SANE DIRECTION THERE'S BLOOD COMING OUT OF MY EYE THAT AIN'T NO LIE I'M GOING TO PAY FOR ALL YOU&'RE BUYING WON'T YOU WISH ME GOOD LUCK TRYING JUST LIKE SOME BUILDING ABOUT TO FALL AH, HAW WELL I CAN FEEL THE AIR IS FREEZING IT'S THE SAME WAY EVERY SEASON I DON'T CARE ABOUT ANY REASON FOR IT ALL I CAN FIND NO BROKEN WIRE IN MY OLD TUBE AMPLIFIER FOR MY SOUL THERE IS NO BUYER LEFT TO CALL SOLO / REPEAT BRIDGE I GOT NO TIME TO WORK I GOT NO TIME TO PLAY I GOT NO SANE DIRECTION TO GO STAY OUTTA MY WAY THAT'S WHAT I SAY I'M GONNA PAY FOR ALL I'M BUYING WON'T YOU WISH ME GOOD LUCK TRYING WON'T YOU WISH ME GOOD LUCK TRYING JUST LIKE SOME BUILDING ABOUT TO FALL ABOUT TO FALL "Ten" Tracklist: 1. Good Luck Trying 2. I Am You 3. Right Outta Here 4. Sunday Morning Kinda Girl 5. Who We Are 6. As Good As It Gets 7. What Were You Thinking 8. Courageous 9. Up On You 10. The Frame CREDITS LYRICS: Paul Gilbert PRODUCED BY : Jay Ruston STUDIO: Sweetwater Sound RECORDED BY: Jay Ruston, Lizzy Ostro, John Douglass, Jason Peets, Nick D’Virgilio MIXED BY: Jay Ruston MASTERED BY: Paul Logus Video Produced by Fantoons BAND MEMBERS: Eric Martin: Lead Vocals Paul Gilbert: Guitar & Vocals Billy Sheehan: Bass & Vocals Nick D’Virgilio: Drums THANK YOU FOR LISTENING! Shop our U.S. webstore: https://frontiers-us.shop & EU webstore: https://www.frontiers.shop/ Follow Our Spotify Playlists: +Rock The World http://spoti.fi/1rQz5Zm +Long Live Metal https://spoti.fi/3dNz4zB +New Melodic Rock https://spoti.fi/2RbIXPJ

  • Song of the week- "21 guns" Jamey Johnson

    About Jamey Johnson: Jamey Johnson, who has received 11 Grammy nominations, is “one of the greatest country singers of our time,” according to The Washington Post. He has received tremendous praise from The New York Times, Rolling Stone, The Wall Street Journal and other publications, many of which have hailed his albums as masterpieces. His album That Lonesome Song was certified platinum for more than 1 million in sales, and his double album, The Guitar Song, debuted at No. 1 on the Billboard country album charts and was certified gold. He also released the Grammy-nominated Living for a Song: A Tribute to Hank Cochran, which featured performances with Willie Nelson, Merle Haggard, Alison Krauss, Emmylou Harris, Ray Price, Elvis Costello, George Strait and Vince Gill. He is also widely regarded as one of the greatest country songwriters of his generation. He is one of only a few people in the history of country music to win two Song of the Year awards-- for “Give It Away” and “In Color”--from the Academy of Country Music and the Country Music Association. His songs have been recorded by George Strait, Trace Adkins, Willie Nelson, James Otto, Joe Nichols and others. He is also an in-demand musical collaborator. He recorded “I Forgive It All” for the Tom Petty & the Heartbreakers tribute album, Petty Country: A Country Music Celebration of Tom Petty, which will be released June 21. He and Elle Langley recorded “Young Love (Strong Love)” for A Tribute to the Judds that was released in 2023. He was honored to be invited to turn two of Johnny Cash’s unfinished poems into songs. He completed “Spirit Rider” for the album called Forever Words, and he and Cash’s son, John Carter Cash, turned the late icon’s words into a song called “California Poem.” #JameyJohnson #MemorialDay #CountryMusic

  • "Η εξωφρενική ομολογία του Ραφαήλ Ιγνάτιου Φίνιξ"- Πωλ Σάσμαν

    Tο μυθιστόρημα του Σάσμαν, ήταν το πρώτο βιβλίο που ξεκίνησε να γράφει. Το εγκατέλειψε για μια επιτυχημένη συγγραφική καριέρα στον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος με φόντο τα αρχαιολογικά μυστήρια. Μετά θάνατον ανακαλύφθηκε και εκδόθηκε και η σχέση του με τον κεντρικό ήρωα και την ζωή του, σε βάζει σε σκέψεις αν τελικά δεν αποτέλεσε και μια ιδιόρρυθμη διαθήκη γραμμένης στην αρχή της συγγραφικής του καριέρας. Λίγο πριν τον ερχομό της νέας χιλιετίας ένας ερημίτης σε έναν πύργο/παρατηρητήριο των άστρων στην επαρχιακή Αγγλία, αποφασίζει να καταγράψει τη ζωή του. Νοητή παρέα του η φίλη του από τα παιδικά του χρόνια Έμιλι, που σε κάθε σημαντική καμπή της ζωής του εμφανίζεται ως από μηχανής θεός. Η γραφή των απομνημονευμάτων, που αποτελούν την καταγραφή μιας σειράς φόνων, με χαλαρή αλλά υπαρκτή σύνδεση, θα γίνει στους τοίχους του ερημητήριου. Εχθρός του ο χρόνος και η μνήμη, καθώς η απόφαση του να χρησιμοποιήσει ένα χάπι αυτοκτονίας που κατέχει για σχεδόν ένα αιώνα, τον έχει πείσει οτι η αυγή της νέας χιλιετίας είναι το κομβικό σημείο στο οποίο πρέπει να αποχωρήσει από τον κόσμο των ζωντανών. Ο R.I.P (λογοπαίγνιο των αρχικών του ονόματος του με το ακρωνύμιο του «Αναπαύσου εν ειρήνη» στα Αγγλικά) είναι ένας άνθρωπος με χιούμορ και έντονη προσωπικότητα. Η αναδρομή του στο παρελθόν του ως δολοφόνος, ξεκινά από το τέλος και τον σχεδόν δικαιολογημένο φόνο μιας ενοχλητικής τροφίμου στον οίκο ευγηρίας όπου διέμενε. Συνεχίζει με την ζωή του πριν τον οίκο ευγηρίας, ως άστεγου που περιφερόταν παρέα με ένα μυθομανή με μανία καταδίωξης στην Αγγλική ύπαιθρο , γνωρίζοντας την απόλυτη ελευθερία αλλά και την εξαθλίωση. Ο μυθομανής θα πεθάνει, όταν θα φτάσει τον Φίνιξ στα όρια της αντοχής του. Έχει προηγηθεί η συμμετοχή του σε μια Βρετανική ψυχεδελική μπάντα ως πληκτράς αν και με βασικές γνώσεις πιάνου. Ζώντας τη ζωή του ροκ σταρ μαζί με την άνθιση της σκηνής της μουσικής και πνευματικής εξερεύνησης των 60ς στο Λονδίνο, ο μεγαλύτερος σε ηλικία αλλά σφριγηλός Φίνιξ, θα αγγίξει τη μικρή στιγμή της δόξας του, μέσα από μια ζωή γεμάτη μουσική και καταχρήσεις, γνωρίζοντας την ελευθεριότητα των εξαρτησιογόνων και της μουσικής. Η προηγούμενη εργασία του που περιγράφεται είναι με το τέλος του ΒΠΠ ως μπάτλερ σε έναν ανάπηρο, με μοναδική απόλαυση τα γλυκά και την συγγραφή της αυτοβιογραφία της οικογένειας του ως περιούσιων Βρετανών. Είναι καταλυτική γεμάτη σκωπτικό σχολιασμό γύρω από την φθίνουσα Βρετανική αυτοκρατορία, που διαλυμένη και ανήμπορη παρακολουθεί την διάλυση της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας. Ο ΒΠΠ θα τον βρει αντιήρωα, σε ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων στο οποίο θα ζήσει ασχολούμενος με δύο δίδυμους, που ο μόνος του σκοπός είναι να τους χωρίσει. Ο πόλεμος μαίνεται, αλλά για τον Φίνιξ, στόχοι είναι πολύ πιο απτοί και ταπεινοί από την απελευθέρωση της Ευρώπης. Πρίν τον πόλεμο, θα ασχοληθεί με το τραπεζικό σύστημα, τον χώρο των κολλαριστών πουκάμισων και των σκούρων κουστουμιών, σε μια μικρή αλλά παλιά τράπεζα. Παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα του αναπτυσσόμενου τραπεζικού συστήματος, με τον ίδιο γρανάζι που κάποια στιγμή αποκολλάται , όπως η ρόδα του βομβαρδιστικού που θα τον λυτρώσει από την εργασία ως μισθωτός σκλάβος, φύλακας του χρυσού. Η ζωή του πριν την τράπεζα, στις Η.Π.Α όπου βρέθηκε από σύμπτωση, περιλαμβάνει την ανάπτυξη του επιχειρηματικού του δαιμονίου ως πωλητή αλυσίδων για καζανάκια, με μουσικούς ήχους αλλά και μια καριέρα ως ηθοποιού σε ταινίες άκρως επιτυχημένες αν και Β διαλογής, Ένας σταρ του κινηματογράφου που δεσμευμένος με συμβόλαια, αναζητά την προσωπική ελευθερία του, που θα έρθει με τον φόνο του σαδιστή , καταπιεστή παραγωγού του. Η φυγή του στις Η.Π.Α θα εξηγηθεί από το πέρασμα του από το Κέιμπριτζ και τη συναναστροφή του με Αφρικανούς πρίγκιπες και Βρετανούς γόνους καλών οικογενειών, στελέχη αδελφοτήτων, μετέπειτα στελέχη εταιρειών και κυβερνήσεων. Αποτελεί μια ακόμη γλαφυρή περιγραφή της Βρετανίας που χάνεται με τον Φίνιξ, καταλύτη ,να αποσαθρώνει τα κολεγιακά αστεία και αδελφότητες, μαζί με τους φοιτητές που θα αποτελέσουν την ραχοκοκαλιά της ακμάζουσας ως τότε αυτοκρατορίας. Ο φόνος της γκουβερνάντας της παιδικής φίλης του Έμιλι, αποτελεί τον δεύτερο φόνο του. Υποκινημένος από το παιδικό μίσος για τον χωρισμό από την καλή του φίλη, θα τον συνδέσει με το πραγματικό έγκλημα αλλά και την ατιμωρησία που επιτρέπουν ο παράγοντας τύχη και οι συμπτώσεις. Ο θάνατος της μητέρας του στην γέννα, θα είναι ο πρώτος «φόνος», ενός κατά συρροή, αλλά κατά τα άλλα φιλήσυχου δολοφόνου. Το τέλος της ανάστροφης καταγραφής θα τον βρει να συναντά την Έμιλι και να ξεκαθαρίζει την σχέση του με τη ζωή και το θάνατο, με έναν τρόπο, διαφορετικό από τον αναμενόμενο. Το χάπι και η φωτογραφία που τον συνοδεύον σε όλη τη ζωή του, αποκτούν τη σημασία τους και τον παραδίδουν σε μια συνέχεια που θα αποκαλυφθεί σε όσους έχουν διάθεση να διαβάσουν ένα βιβλίο, πολυσήμαντο. Ο Ι.Ρ.Φ. είναι με τη ζωή του, μια αναπαράσταση ταυτόχρονα του 20 ου αιώνα. Μέχρι το τέλος της χιλιετίας, ζει και αλλάζει όπως και η ίδια η Μ.Βρετανία. Ακολουθεί τα κύματα των πολιτικών και πολιτιστικών αλλαγών και δίνει ένα τέλος, που είναι ίσως προφητικό για τον συγγραφέα Σάσμαν, που δεν πρόλαβε να δει το βιβλίο του στα βιβλιοπωλεία. Καλογραμμένο, συγκινητικό, με πάθος για τη ζωή, θα σας κρατήσει συντροφιά, με άνισα μέρη, ευρηματικότητα και ένα τέλος που ανάλογα με το πως βλέπετε τη ζωή , θα σας απογοητεύσει ή συγκινήσει. Ο Φίνιξ, δεν ήταν ποτέ πολιτικά σωστός και αυτό περιμένει και από τους αναγνώστες του ακόμη και στον οίκο ευγηρίας.

© 2023 by The Book Lover. Proudly created with Wix.com

bottom of page