Delicious-Délicieux -"Η επανάσταση περνά από το στομάχι"/French revolution in dinning

Γαλλία 1789, στην κουζίνα ενός γκουρμέ ευγενή, ο μάγειρας του διευθύνει την ορχήστρα της κουζίνας. Κανείς δεν είναι υπεράνω της γεύσης, της δημιουργικότητας, ούτε καν ο ίδιος ο γιός του. Ετοιμάζει την νέα του δημιουργία με βάση την πατάτα. Θα είναι η έκπληξη στο μενού του Βαρόνου που υπηρετεί. Μια έκπληξη εκτός πρωτοκόλλου, που αποδοκιμάζει ο αρχιθαλαμηπόλος σαν ιδέα,αλλά οχι ως γεύση. Αποδοκιμάζει επίσης τον γιο του μάγειρα, που περνά περισσότερη ώρα στην βιβλιοθήκη από τη κουζίνα, πράγμα απαράδεκτο για έναν νεαρό της τάξης του. Η ώρα της επίδειξης, παράθεσης του μεγαλειώδους γεύματος φτάνει. Μια θετική αποδοχή από τυς υπόλοιπους συνδαιτημόνες, θα πείσει τον Βαρόνο, να πάρει τον μάγειρα του στο Παρίσι. Νέοι ορίζοντες ανοίγονται.

Ο Μάγειρας, έρχεται να ακούσει την κριτική απο την παρέα του Βαρόνου. Αργόσχολοι. ευγενείς και κληρικοί, μέλη της αριστοκρατίας, που ζουν εις βάρος του λαού, με προνόμια που έρχονται από΄τα βάθη του μεσαίωνα. Παρόλα αυτά, η αποδοχή του γεύματος είναι σχεδόν απόλυτη, με κολακευτικά σχόλια που κάνουν τον οικοδεσπότη, να κοκκινίσει πίσω από το πουδραρισμένο πρόσωπο του. Σχεδόν, γιατί ο τοπικός κληρικός, αποδοκιμάζει την πρωτοτυπία του μάγειρα, με την πατάτα, οχι γευστικά αλλά ιδεολογικά. Οι υπόγειοι καρποί είναι για τα ζώα, οχι για τους ανθρώπους και δη τους ευγενείς. Το κλίμα, αλλάζει , μεταστρέφεται σε καταιγίδα. Πρώτα ο Βαρόνος,απολογείται στους "εκλεκτούς" καλεσμένους του και μετά ξεσπά στον μάγειρα, από τον οποίο ζητά να απολογηθεί δημοσίως. Εκείνος θιγμένος για την άρνηση της μαγειρικής του δεινότητας και μόνο αρνείται και οδηγείται στην απόλυση.

Επστρέφει στο σπίτι του, μαζί με το γιό του. Ένα παλαιό χωριάτικο πανδοχείο, που αρχίζει να επαναλειτουργεί, με στόχο τους ταξιδιώτες των αμαξών και την τοπική κοινότητα, με τη βοήθεια ενός ηλικιωμένου κυνηγού, μέθυσου και θυμόσοφου. Ένας δεσμός αναπτύσσεται ανάμεσα στον κυνηγό, ελεύθερο πνεύμα και ανεξάρτητο και το γιο του μάγειρα, που αισθάνεται με τις συζητήσεις με τους ταξιδιώτες των αμαξών, οτι το καζάνι της κοινωνικής αλλαγής θα ξεχυλίσει και τα δικαιώματα που πηγάζουν απο τις αρχές του διαφωτισμού που ανακάλυψε στα βιβλία, θα αλλάξουν την ζωή των Γάλλων. Σταδιακά ο μαγειρας θα ανακαλύψει ξανά την απλότητα και την μαγεία του να μαγειρεύεις για να δημιουργείς, εκπαιδεύοντας το κοινό σου, χωρικούς, αστούς, αγρότες, στρατιώτες. Σύντροφος στην πορεία αυτή μια γυναίκα, που ζητά καταφύγιο και ταυτόχρονα θέτει τον εαυτό της στην μαθητεία του μάγειρα. Την ίδια στιγμή η παλιά του ζωή με τη μορφή του αρχιθαλαμηπόλου επανεμφανίζεται. Ο Βαρόνος ζητά το ποσοστό του απο τα κέρδη, ως φόρο στην περιοχή που του επιτρέπει τη λειτουργία του χανιού. Σύντομα θα έρθει η ώρα της "συμφιλίωσης" . Ο Βαρόνος θα του αναθέσει ένα γεύμα για αυτόν και την παρέα του, αλλά δεν θα σταματήσουν ποτέ οι άμαξες μπροστά στο κατάφορτο με γαστριμαρικές δημιουργίες τραπέζι. Εκεί θα αποκαλυφθεί η καταγωγή της μυστηριώδους βοηθού του, που θα αποσυρθεί στο μοναστήρι. Ταυτόχορνα, ο μάγειρας που για να ετοιμάσει το λουκούλειο τραπέζι, θα έχει χάσει φίλους, θα έχει αποξενώσει τον γιό του και θα έχει υποστεί ζημιά στην υγεία του, θα πέσει στην κατάθλιψη και το ποτό.

Ο αέρας της αλλαγής της κοινωνικής επανάστασης και αλλαγής, θα φτάσει και στον μικρό γαστριμαρικό παράδεισο.. Ο Μάγειρας, θα επιστρέψει με την ιδέα του χώρου που ονομαζουμε σήμερα εστιατόριο. Βασικό ρόλο στον σχεδιασμό του και την υλοποίηση, θα παίξουν ο νεωτεριστής γιός του και η βοηθός του. Έναν χώρο ισότητας στο φαγητό, ποιότητας για όλους. Αυτή η επιτυχία θα τον φέρει στην τελική αναμέτρηση με τον Βαρόνο. Μια αναμέτρηση γευστική αλλά και κοινωνική. Σύντροφοι του η παλιά βοηθός του που θα επιστρέψει απο το μοναστήρι, ο γιός του παιδί των καιρών της αλλαγής και η δημιουργική του ορμή για νέες γεύσεις, με βάση όσα δίνει η πλούσια Γαλλική ύπαιθρος. Στο τελευταίο μέρος έχουμε μια μονομαχία κοινωνικών τάξεων, γαστριμαρική μονομαχία ενάντια σε όσα θεωρούνταν δεδομένα μέχρι την Γαλλική επανάσταση. Μία γιορτή συναισθημάτων, γεύσεων και πάνω από όλα ωρίμανση των τάσεων που οδήγησαν στην Γαλλική επανάσταση .Όλοι όσοι έχουν εμπλακεί ως τώρα στην σύγκρουση ακόμη και ο αρχιθαλαμηπόλος θα πάρουν θεση σε ένα κόσμο που αλλάζει. Το καινούργιο που δημιουργείται, το εστιατόριο, είναι το παιδί της κοινωνικής αλλαγής και θα είναι βέβαια πολύ πιο αναίμακτο από όσα συνεβησαν λίγες εβδομάδες μετά στο Παρίσι, αλλά δεν παύει να είναι μια συμβολική στιγμή για όσους έπρεπε να επιλέξουν πλευρά και να ανακτήσουν ή να χάσουν θέσεις και δικαιώματα.

Ο Éric Besnard κάνει μια ταινία ύμνο στην κουζίνα, την μαγειρική , την δημιουργία. Απόδειξη αυτού οτι στους τίτλυος αναφέρονται ξεχωριστά οι σεφ που δημιούργησαν όσα βλέπουμε στην οθόνη. Ταυτόχρονα όμως κάνει μια ταινία για την εποχή που έδωσε τις αλλαγές του 1789. Τις εντάσεις, τις ταπεινώσεις,τα στερεότυπα, μέσα απο την τέχνη της μαγειρικής. Πως ο απλός άνθρωπος, ο επαγγελματίας, οχι ο "ευγενής" καθιερώνεται για όσα ο ίδιος αξίζει -μάγειρας- και όχι όσα του ανήκουν δικαιωματικά λόγω τίτλου. Οι δεύτεροι χαρακτήρες είναι αυτοί που κάνουν τα περισσότερα κονωνικά, πολιτικά σχόλια, ο γιός του μάγειρα, ο αρχιθαλαμηπόλος. Η τελική σύγκρουση, η αλλαγή, δίνεται με ένα τρόπο μοναδικό, αιχμηρό αν και αναίμακτο, δίνοντας βάρος στην ουσία της ταινίας. Την απόλαυση του φαγητού, πέρα από κοινωνικές νόρμες και τάξεις. Μερικές ιστορικές ανακρίβειες έρχονται για να εξυπηρετήσουν τον συνολικό σκοπό.

Το πρώτο εστιατόριο δημιουργήθηκε στο Παρίσι και οχι στη Γαλλική επαρχία, αλλά εδώ λειτουργεί υπέρ της υπόθεσης. Ακόμη και αν απομονώσετε το πολιτικό, κοινωνικό μηνυμα της ταινίας, θα απολαύσετε μια ταινία για το φαγητό τη δημιουργία του, γεμάτο χρώματα και μυρωδιές και γεύσεις, αν ήταν δυνατό. Είναι από τις φορές που η οθόνη του κινηματογράφου ή της τηλεόρασης ή οι σελίδες ενός βιβλίου, γεννούν την ανάγκη συμμετοχής και των υπολοίπων αισθήσεων. Ένα "χορταστικό" έργο, που προσωπικά απόλαυσα τόσο οπτικά, όσο και εγκεφαλικά. Δίχως να γίνεται πομπώδες , μίλησε για την αλλαγή, με τρόπο βατό, απτό και δίχως στράτευση, μεσα από τον απλό άνθρωπο. Αν το βρείτε σε κάποια πλατφόρμα απολαύστε το, συνοδεία καλού κρασιού τουλάχιστον.